Sissi, Schicksalsjahre einer Kaiserin
| Sissi, Schicksalsjahre einer Kaiserin | |
|---|---|
| filmo | |
| Originala titolo | Sissi – Schicksalsjahre einer Kaiserin |
| Originala lingvo | germana lingvo |
| Kina aperdato | 1958, 1957 |
| Ĝenro | drama filmo, filmbiografio |
| Kameraado | Bruno Mondi |
| Reĝisoro(j) | Ernst Marischka |
| Produktisto(j) | Ernst Marischka |
| Scenaro | Ernst Marischka |
| Loko de rakonto | Vieno • Italio • Grekio |
| Muziko de | Anton Profes |
| Rolantoj | Romy Schneider • Karlheinz Böhm • Magda Schneider • Gustav Knuth • Uta Franz • Josef Meinrad • Walther Reyer • Vilma Degischer • Senta Wengraf • Erich Nikowitz • Hans Ziegler • Klaus Knuth • Albert Rueprecht • Peter Neusser • Egon von Jordan • Karl Fochler • Walter Regelsberger • Guido Wieland • Herbert Prikopa • Oskar Wegrostek • Chariklia Baxevanos • Helene Lauterböck • Susanne von Almassy • Dorothea Neff • Erik Frey • Hans Unterkircher • Karl Ehmann • Peter Weck • Sonia Sorel • Franca Parisi |
| IMDb | |
Sissi, Schicksalsjahre einer Kaiserin (Sissi, fatalaj jaroj de imperiestrino) estas historia filmo reĝisorita de Ernst Marischka, kaj publikigita en 1957. Ĝi estas protagonistigita de Romy Schneider, Karlheinz Böhm, Magda Schneider, Franz Uta, Gustav Knuth, Vilma Degischer kaj Josef Meinrad. La filmo estas la tria parto de trilogio de romantikaj filmoj pri la vivo de la fama edzin-imperiestrino de Aŭstrio, nome Elizabeto de Bavario, konata familiare kiel "Sissi". La aliaj du filmoj estis Sissi (1955) kaj Sissi, die junge Kaiserin (1957)
Ĝi estis prezentita en la Kinfestivalo de Cannes de 1958.
Intrigo
[redakti | redakti fonton]La Imperio estas agitita fare de hungaraj revoluciuloj malkontentaj kun sia alligiteco al la Dinastio de Aŭstrio. Sissi sukcesas konvinki Franciskon lasi ŝin foriri al Hungario por trankviligi la aferojn. Tamen, grafo Andrassy konfesas al ŝi ke li estas ĵus enamiĝinta je ŝi. Sissi tiam decidas forlasi Hungarion. Survoje reen, ŝi trovas Franciskon en gastejo, kiu iris renkonti ŝin. Ili ambaŭ decidas pasigi kelkajn tagojn for de Vieno sed estas devigitaj reveni pli baldaŭ ol atendite ĉar Sissi estas malsana. Kuracistoj deklaras ke ŝi havas tuberkulozon kaj ŝi havas tre malmulte da ŝanco de resaniĝo. Ili sendas ŝin por kuracado en Madejro kaj Grekio kaj, kun la helpo de ŝia patrino Ludovica, Sissi reakiras guston por vivo kaj resaniĝas. Faronta oficialan vojaĝon tien, Francisko trovas ŝin en Italio, lando kie Aŭstrio estas tre malbone perceptita.
En Milano, la imperiestra paro devas ĉeesti operon. Anstataŭ malfermi la prezentadon per la aŭstra himno, ĉiuj ĉeestantaj italoj kantis “La Sklavan Koruson” el Nabucco de Giuseppe Verdi. La konsilistoj de la imperiestro tiam ekkomprenis terure ke, kun maloftaj esceptoj, ĉiuj italaj nobeluloj estis anstataŭigitaj per siaj servistoj. Anstataŭ forlasi la ejon, kiel planite de la disidentoj, kaj laŭ instigo de Sissi, la aŭstroj aplaŭdas, la akcepto okazas, kaj la "nobeluloj" estas prezentitaj al Iliaj Moŝtoj. La milanaj nobeluloj tial estis ridindigitaj, viditaj kiel malpuruloj, ne pli bonaj ol koĉeroj aŭ kuiristinoj.
Kelkajn tagojn poste, la naŭtika procesio pasas tra Venecio ne aklamita, ĝis kiam ĝi alvenas al la placo Sankta Marko, Sissi rimarkas, ke ŝia filino, kiun ŝi delonge ne vidis, atendas ŝin en la malproksimo kaj kuras aliĝi al ŝi. La kortuŝitaj italoj tiam krias: "Viva la mama!"
Geaktoraro kaj roluloj
[redakti | redakti fonton]- Romy Schneider : kiel imperiestrino Elizabeto de Aŭstrio, aŭ "Sissi"
- Karlheinz Böhm kiel imperiestro Francisko Jozefo la 1-a de Aŭstrio.
- Magda Schneider kiel Dukino Ludovika en Bavario, patrino de Sissi kaj fratino de Sofia
- Uta Franz kiel Princino Helene en Bavario, aŭ "Nené", pli aĝa fratino de Sissi
- Gustav Knuth kiel Duko Maximilian Joseph en Bavaria, patro de Sissi
- Vilma Degischer kiel Arkidukino Sophie, patrino de Francisko Jozefo
- Josef Meinrad kiel Majoro Böckl de ĝendarmaro
- Franz Böheim kiel Johann Petzmacher
- Erich Nikowitz kiel Arkidukino Franz Karl, patro de Francisko Jozefo
- Richard Eybner kiel Poŝtestro de Ischl
- Walter Reyer kiel Grafo Andrássy
- Senta Wengraf kiel Grafino Bellegarde
- Helene Lauterböck kiel Grafino Esterhazy-Liechtenstein
- Peter Neusser kiel Grafino Batthyány
- Senta Wengraf kiel Grafino Bellegarde (Pauline von Königsegg)
- Hans Ziegler kiel Dro. Seeburger
Kuriozaĵoj
[redakti | redakti fonton]Schneider reludis la rolon de Elisabeto en la filmo Ludwig (1972), reĝisorita de Luchino Visconti.
La aktorino Magda Schneider, kiu ludas la rolon de la dukino Ludovika en la tri filmoj de la serio, estas la patrino de Romy Schneider en la reala vivo.