Saltu al enhavo

Suprenfluo

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Ruĝe la elventa Suprenfluo.

Suprenfluo estas oceanografa fenomeno kiu implikas vento-movitan moviĝon de densa, pli malvarma, kaj kutime nutraĵ-riĉa akvo direkte al la oceana surfaco, anstataŭigante la pli varman, kutime nutraĵ-malplenigitan surfacan akvon. La pliigita havebleco en suprenfluaj regionoj kondukas al altaj niveloj de primara produktiveco kaj tiel de fiŝkaptado produktata. Ĉirkaŭ 25% el la totalaj tutmondaj maraj fiŝokaptaĵoj venas de kvin Suprenfluoj kiuj okupas nur 5% el la totala oceana areo.[1] Suprenfluoj kiuj estas movitaj de marbordaj fluoj aŭ diverĝado el malferma oceano havas la plej grandan efikon al plinutrantaj akvoj kaj tutmondaj fiŝkaptadaj rendimentoj.[1][2]

Mekanismoj

[redakti | redakti fonton]

Produktiveco

[redakti | redakti fonton]

Vidu ankaŭ

[redakti | redakti fonton]
  1. 1,0 1,1 Jennings, S., Kaiser, M.J., Reynolds, J.D. (2001) "Marine Fisheries Ecology." Oxford: Blackwell Science Ltd. ISBN 0-632-05098-5
  2. Mann, K.H., Lazier, J.R.N. (2006) Dynamics of Marine Ecosystems: Biological-Physical Interactions in the Oceans. Oxford: Blackwell Publishing Ltd. ISBN 1-4051-1118-6