Suzariono el Megara
| Σουσαρίων (593 a. K. - 498 a. K.) | ||
|---|---|---|
 "Donacoj de la parnaso", kolekto da poemaro, eldonita de Jean Baptiste Milliet, 1771.
| ||
| Persona informo | ||
| Naskiĝo | 593 a. K. en Tripodiscus, Megara, Antikva Grekio | |
| Morto | 498 a. K. en Ateno, Antikva Grekio | |
| Lingvoj | antikva greka vd | |
| Profesio | ||
| Okupo | komediverkisto  vd
| |
| vd | Fonto: Vikidatumoj | |
Suzariono de Megara aŭ Suzariono de Ikario estis greka dramverkisto kaj komika poeto. Li transplantis la Megarian komedion (se la malĝentilaj ekstemporalaj ŝercoj kaj bufonado meritas tian nomon) en la atikan demon de Ikario, la lulilo ankaŭ de la greka tragedio kaj la plej malnova sidejo por la kultado de Dionizo. Laŭ la Paria Kroniko, ŝajnas estinti konkurso dum tiu okazo, en kiu la premio estis korbo da figoj kaj amforo da vino. La plibonigoj de Suzariono en siaj indiĝenaj farsoj ne inkludis apartan aktoron aŭ regulan intrigon, sed verŝajne konsistis el anstataŭigado de metrikaj kunmetaĵoj per la malnovaj improvizitaj elfluoj de la koruso. Ĉi-tiuj estis destinitaj por deklamado, kaj ne implicigitaj kun la skribo. Sed tiaj prezentoj ne konvenis al la gusto de la atenanoj, kaj nenio plu estis aŭdata pri ili ĝis okdek jaroj post la tempo de Suzariono. Do, Suzariono estis ne la inventinto, sed iu pliboniganto de la komedio. Li eĉ starigis scenejon en Ateno.[1]
Li estis filo de Filino de Megara, kaj estas konsiderita unu el la aŭtoroj de la metrika komedio kaj, de aliaj, li estis konsiderita la fondinto de "Atika komedio". Nenio el lia laboro, aliflanke, pluvivas krom unu jamba fragmento kaj ĝi ne estas de komedio sed anstataŭe ŝajnas aparteni ene de la jamba tradicio.
Proksimume 580 a.K., li transplantis la Megarian-komedion al Ikario, la lulilo ankaŭ de greka tragedio kaj la plej malnova sidejo de la kultado de Dionizo. Laŭ la Paria Kroniko, ŝajnas estinti konkurso dum tiu okazo, en kiu la premio estis korbo da figoj kaj amforo da vino.
La plibonigoj de Suzariono en liaj indiĝenaj farsoj ne inkludis apartan aktoron aŭ regulan intrigon, sed verŝajne konsistis el anstataŭigado de metrikaj kunmetaĵoj per la malnovaj sentempaj elfluoj de la koruso. Tiuj estis destinitaj por deklamado, kaj ne implicitaj kun la skribo. Sed tiaj prezentaĵoj ne konvenis al la gusto de la atenanoj, kaj nenio plu estas aŭdata pri ili ĝis okdek jaroj post la tempo de Suzariono.
Ulrich von Wilamowitz-Moellendorff (en Hermeso) konsideras la tielnomitan Megarian-komedion estinti invento de la atenanoj mem, celita kiel satiraĵo pri la Megara krudeco kaj vulgareco. La linioj atribuitaj al Suzariono (en Poetarum comicorum graecorum fragmenta de Johann Albrecht Friedrich August Meineke) verŝajne ne estas originalaj.
Fragmento
[redakti | redakti fonton]La sekva citaĵo, registrita parte fare de Stobeo kaj parte de Johano Tzetzes, estis rekonstruita ĉi tie por formi la nuran recentan fragmenton de la laboro de Suzariono:
 |
|
Vidu ankaŭ
[redakti | redakti fonton]- Diomedo la Gramatikisto (315-385) latina gramatikisto
- Flavius Sosipater Charisius (303-367) latina gramatikisto
- Jean-Baptiste Milliet (1745-1774) franca poeto kaj eldonisto
- Johano Tzetzes (1109-1179)