Svisa nordorienta fervojo
| Svisa nordorienta fervojo | ||
|---|---|---|
| ||
| transporta firmao vd | ||
| Dum | 1-a de julio 1853 - 1-a de januaro 1902 | |
| Antaŭulo | Schweizerische Nordbahn | |
| Sekvanto | Svisaj Federaciaj Fervojoj | |
| Jura formo | akcia kompanio | |
| Fondintoj | Alfred Escher vd | |
| Sidejo | Zuriko | |
| Lando | Svislando | |
| filiaj kompanioj | Bötzberg Railway • Aargauische Südbahn vd | |
La Svisa nordorienta fervojo (germane: Schweizerische Nordostbahn (NOB) estis frua fervoja societo en Svisujo.
Historio[redakti | redakti fonton]
Ekde 1-an julio 1853 la svisa norda fervojo (SNB) (germane: Schweizerische Nordbahn (SNB) kunigis kun la Zuriĥo-Bodenlagofervojo Zürich-Bodenseebahn al nova societo: Svisa nordorienta fervojo (germane: Schweizerische Nordostbahn (NOB) [1].
La ĉefa entreprenisto estis Alfred Escher, li estis frue ankaŭ estro de Zuriĥo-Bodenlagofervojo (Zürich-Bodenseebahn). La nova societo NOB volas la direktan linion de Zuriĥo al Bodenlago kun la stacio Romanshorn. La NOB estis la nova direkta rivalo de la sukcesa alia fervojo kun la nomo Kunigitaj svisaj fervojoj (germane: Vereinigte Schweizerbahnen (VSB) kun seĝo en Sankt-Galo.
Funkciado[redakti | redakti fonton]
La linoj estas hodiaŭ en funkciado. Vidu la oficialan horaron de SBB kaj de svisaj fervojoj;[2].
Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]
Referencoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ Schleich, H.: Die bauliche Entwicklung des Bahnhofes Winterthur. In: Schweizerische Bauzeitung. Bd. 23/24, 1894, [1][rompita ligilo], S. 121 ff (PDF; 4,8 MB[rompita ligilo]).(en germana lingvo pri la konstrua evoluo de la stacio en Vinterturo kaj la historio de fervojoj en nordoriento de la Svisujo)