Tove Ditlevsen
| Tove Ditlevsen | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| |||||
| Persona informo | |||||
| Naskiĝo | 14-an de decembro 1917 en Kopenhago | ||||
| Morto | 7-an de marto 1976 (58-jaraĝa) en Kopenhago | ||||
| Mortis pro | Sinmortigo  vd
| ||||
| Tombo | Vestre Cemetery (en)  vd
| ||||
| Lingvoj | dana vd | ||||
| Ŝtataneco | Reĝlando Danio vd
| ||||
| Familio | |||||
| Gefratoj | Edvin Ditlevsen (en) vd
| ||||
| Edz(in)o | Victor Andreasen (en) (1951–1973) Viggo Frederik Møller (en) (1940–1942) vd
| ||||
| Profesio | |||||
| Okupo | poeto aŭtobiografo verkisto prozisto vd
| ||||
| Laborkampo | Poezio, literatura aktiveco kaj prozo vd
| ||||
| |||||
| vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Tove Irma Margit DITLEVSEN ([ˈtsʰoːvə ˈtitle̝wsn̩]; la 14an de decembro 1917 – la 7an de marto 1976) estis dana poeto kaj verkistino [1][2][3]. Kun eldonitaj verkaĵoj en vario de ĝenroj, ŝi estis unu el famaj aŭtoroj de Danio je la tempo de sia morto [4].
Vivo
[redakti | redakti fonton]
Tove Ditlevsen naskiĝis en Kopenhago kaj kreskis en la laborklasa kvartalo Vesterbro. Ŝiaj infanaĝaj spertoj estis la fokusaj punktoj de ŝia verkado. Ditlevsen estis geedziĝita (kaj eksedziĝis) kvar fojojn.[5]
En ŝia vivo, Ditlevsen eldonis 29 verkaĵojn inkluzive de mallongaj rakontoj, romanoj, poezio kaj memoraĵoj. Virina identeco, memoro kaj perdo de infanaĝo estas ripetiĝantaj temoj en ŝia verkado. Ŝi komencis verkanta poemojn dekjaraĝa [6]. Ŝia unua volumo de poezio estis eldonita en ŝiaj fruaj dudek jaroj [7]. En 1947, ŝi spertis popularan sukceson pro la eldono de sia poezia kolekto Blinkende Lygter (flagrantaj lumoj). La dana elsenda kompanio komisiis ŝin verki romanon, Vi har kun hinanden (Ni nur havas ĉiun alian), kiu estis eldonita en 1954 kaj elsendita kiel radiaj epizodoj [8]. Ditlevsen ankaŭ aŭtoris kolumnon en la ĉiusemajna Familie Journalen, respondinta al leteroj de legantoj [4].
Tri el ŝiaj verkaĵoj, Barndom (Infanaĝo), Ungdom (Junularo) kaj Gift (signifanta en la dana kaj venenon kaj geedziĝon), formas aŭtobiografian trilogion [6][9][10]. La unuaj du verkaĵoj estis tradukita en la anglan fare de Tiina Nunnally kaj eldonitaj en 1985 ĉe Fermila Gazetaro sub la titolo Frua Printempo. La kompleta trilogio, kun la tria verkaĵo tradukita fare de Michael Favala Goldman, estis eldonita en unu volumo en 2019 kun la titolo Childhood, Youth and Dependency (Infanaĝo, Junularo kaj Dependeco) kaj estas nomata The Copenhagen Trilogy [11].
Dum sia plenkreska vivo, Ditlevsen luktis kontraŭ alkoholo kaj droga fitrakto kaj ŝi estis enigita al psikiatria hospitalo plurajn tempojn, ripetiĝanta temo en ŝiaj pli lastaj romanoj [12]. En 1976, ŝi mortis pro suicido de superdozo de dormigaj piloloj [13].
Bibliografio
[redakti | redakti fonton]- Pigesind, poemoj 1939.
- Slangen i Paradiset, poemoj 1939.
- Viro gjorde et grenejo fortræd, romano 1941.
- De evige tre, poemoj 1942.
- Lille Verden, poemoj 1942.
- Barndommens gade, romano, 1943.
- Nesto fulde Frihed, mallongaj rakontoj 1944.
- Det første møde, mallonga rakonto, 1944.
- For Barnets Skyld, romano, 1946.
- Blinkende Lygter, poemoj, 1947.
- Dommeren, mallongaj rakontoj, 1948.
- "Tårer", mallonga rakonto, 1948.
- En flink dreng, mallongaj rakontoj, 1952.
- Paraplyen, mallongaj rakontoj, 1952.
- "Nattens dronning", mallonga rakonto, 1952.
- Vi har kun hinanden, 1954.
- Jalousi, poemoj, 1955.
- Der bor en pige, poemo, 1955.
- Kvindesind, poemoj, 1955.
- Annelise - 13 år, libro de infanoj, 1958.
- Flugten fra opvasken, memoraĵoj, 1959.
- Hvad nu Annelise?, libro de infanoj, 1960.
- To som elsker hinanden, romano, 1960.
- Den hemmelige malĝentila, poemoj, 1961.
- Den onde lykke, mallongaj rakontoj, 1963.
- Dolken, mallongaj rakontoj, 1963.
- Barndom, memoraĵoj, 1967.
- Ungdom, memoraĵoj, 1967.
- Ansigterne, romano, 1968.
- De voksne, poemoj, 1969.
- Det tidlige forår, memoraĵoj, 1969.
- Gift, erindringer, memoraĵoj, 1971.
- Det runde værelse, poemoj, 1973.
- Parenteser, eseoj, 1973.
- Min nekrolog og andre skumle cisternilo, eseoj, 1973.
- Min første kærlighed, memoraĵoj, 1973.
- Vilhelms værelse, romano, 1975.
- Tove Ditlevsen om sig selv, memoraĵoj, 1975.
- Til en lille pige, poemoj, 1978.
- Kærlig hilsen, Tove - Hoketo til en forlægger, leteroj (1969-1975), 2019
Referencoj
[redakti | redakti fonton]- ↑ . In Tove Ditlevsen’s World, Happy Families Don’t Stand a Chance (19 April 2022).
- ↑ Denstoredanske.dk Tove Ditlevsen - The Grand Danish Encyclopedia (in Danish)
- ↑ Tove Ditlevsen’s Art of Estrangement (3 February 2021).
- ↑ 4,0 4,1 (1992) “Tove Ditlevsen and the Aesthetics of Madness”, Scandinavian Studies 64 (2), p. 243–262.
- ↑ Kvinfo.dk Tove Ditlevsen (Kvinfo estas dana enciklopedio pri notindaj danaj virinoj)
- ↑ 6,0 6,1 The Labyrinth of Memory (20a de Januaro 2012). Alirita 13 May 2019.
- ↑ Tove Ditlevsen (angle). Alirita 13a de Majo 2019.
- ↑ Sjåvik, Jan. (19a de Aprilo 2006) Historical dictionary of Scandinavian literature and theater. Scarecrow Press, p. 49–51. ISBN 978-0810865013.
- ↑ . The Brutal Transcendence of Tove Ditlevsen (6a de Majo 2021).
- ↑ . Awful But Joyful | Deborah Eisenberg.
- ↑ The Copenhagen Trilogy by Tove Ditlevsen review – confessions of a literary outsider. Alirita 15a de Januaro 2020.
- ↑ Syberg, Karen. (1997) Tove Ditlevsen: myte og liv. Copenhagen: People's Press. ISBN 9788770552264.
- ↑ . Tove Ditlevsen. Kuusankoski Public Library. Arkivita el la originalo je 5a de Novembro 2011. Arkivigite je 2011-11-05 per la retarkivo Wayback Machine Arkivita kopio. Arkivita el la originalo je 2011-11-05. Alirita 2023-05-23.
Por plia legado
[redakti | redakti fonton]- Siegal, Nina, "Overlooked No More: Tove Ditlevsen, Danish Writer of Confessional Autofiction", The New York Times, 2023-01-07. (en-US)