Universala lingvo (Martinez)

Universala lingvo (Lengua Universal) estas planlingvo proponita de hispano Pedro López Martinez en 1852. Ĝi estis aposteriora lingvo bazita sur latinidaj lingvoj. Ĝia gramatiko estas naturalisma kaj neregula.

Specimeno

	„ Calipso ne posei consolar seu da be partite da Uliso. Na lie aflitio, la tan trobei infelise da eser immortal. ”   „ Kalipso ne povis konsoliĝi pri la foriro de Uliso. En sia ĉagreno, ŝi tiam troviĝis malfeliĉa pro esti senmorta. ” — P. L. Martinez, komenco de Télémaque

Bibliografio

• Julián Velarde Lombraña (1987), "Proyectos de lengua universal ideados por españoles (1653-1954)", Taula. Quaderns de pensament (Palma de Mallorca) 7-8, p. 7-78 (p. 15-25). ISSN 0214-6657. (hispane)
• María Luisa Calero Vaquera: Proyectos de lengua universal: la contribución española ("Projektoj de universala lingvo: la hispana kontribuo"), 1999, universitato de Kordobo, paĝoj 96, 97 kaj 116 (hispane)

Vidu ankaŭ

• la apartigilon "universala lingvo".

Eksteraj ligiloj

• baza informo en la libro In the Land of Invented Languages ("en la lando de inventitaj lingvoj") (angle)