„ Efektive, se, stile kaj sintakse, Esperanto estas slava, kaj, vortare, latina-ĝermana, estas fakto, ke ĝia maniero signi la gramatikan funkcion de ĉiu frazero similigas ĝin al kelkaj aglutinaj lingvoj, kaj ke la perfekta neŝanĝebleco de ĝiaj vorteroj retoviĝas nur en la t.n. izolaj lingvoj, al kiuj apartenas ekzemple, la ĉina. Strukture, ĝi do estas nefleksia, nehindeŭropea lingvo. ”
