Saltu al enhavo

Zoltán Hajdu

Nuna versio (nereviziita)
El Vikipedio, la libera enciklopedio
Zoltán Hajdu
Persona informo
Naskiĝo 16-an de decembro 1924 (1924-12-16)
en Iernuțeni
Morto 12-an de februaro 1982 (1982-02-12) (57-jaraĝa)
en Bukareŝto
Lingvoj hungararumanarusa vd
Ŝtataneco Rumanio Redakti la valoron en Wikidata vd
Familio
Gefratoj Győző Hajdu (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Profesio
Okupo poeto
pentristo
komponisto Redakti la valoron en Wikidata vd
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr

HAJDU Zoltán estis rumanuja hungara poeto, tradukisto, pentristo naskita en Iernuţeni la 16-an de decembro 1924 kaj mortinta la 12-an de februaro 1982 en Bukareŝto.

Biografio

[redakti | redakti fonton]

La mezlernejon li finis en Marosvásárhely. Post reveno el la dua mondmilito li agadis en la MNSZ. Li laboris en redakcioj de la gazetoj Falvak Dolgozó Népe, Művelődés, en la redakcio de Rumana Radio en Bukareŝto. Li estis organizanto kaj iom de tempo direktoro de la Állami Székely Népi Együttes. Li ankaŭ komponis kaj pentris. Sub pseŭdnimo Donáth Lujza (anagramo el sia nomo) li komponis distrajn kantojn.

  • Mindhalálig, poemoj (1951);
  • Kirándulás (poemoj kun ilustracioj de Lívia R. Tenkei, 1954);
  • Csillag a Maroson (1955);
  • Egyszerű ének (poemoj, Mv. 1956);
  • Farkastanya (porinfanaj poemoj kun desegnaĵoj de Helmut Arz, 1956);
  • Furulyaszó (poemoj, kun kovrilpaĝo de Pál Nagy, Mv. 1957);
  • Kövek az útszélen (poemoj, 1964);
  • Égszínkék mágia (poemoj, 1970);
  • Forró vizet a kopacnak! (1972, en rumana traduko de Victor Tulbure, 1975);
  • Kérdező (Bp. 1978).

Tradukaĵoj

[redakti | redakti fonton]
  • V. Poljakov: Nevetni nem vétek kun Vincze Ferenc (1956),
  • Victor Tulbure:Minden napra egy mese, porinfanpoemoj (1978).

Bibliografio

[redakti | redakti fonton]
  • Gáll Margit: "Másképpen". H. Z. gyermekverseiről. Utunk 1954/17.
  • Izsák József: H. Z. két verskötete. Utunk 1956/41;
  • uő: Szembesítés égszínkék színekkel. Utunk 1970/25.
  • Lászlóffy Aladár: Életszeretet. Utunk 1965/25.
  • Lőrinczi László: Búcsúszó H. Z.-ről. A Hét 1982/8.