Beringa emberizo
 | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Beringa emberizo
| ||||||||||||||
| Biologia klasado | ||||||||||||||
| ||||||||||||||
| Plectrophenax hyperboreus (Ridgway, 1884) | ||||||||||||||
| Konserva statuso | ||||||||||||||
 | ||||||||||||||
Aliaj Vikimediaj projektoj
| ||||||||||||||
La Beringa emberizo (Plectrophenax hyperboreus) estas paserina birdo de la familio de Emberizedoj. Ĝi estas plej proksime rilata al Neĝemberizo (P. nivalis). Oni observis hibridojn inter la du specioj, kio kondukis kelkajn fakulojn trakti la Beringan emberizon kiel subspecio de la Neĝemberizo. Ĉar la emberizoj de la genro Plectrophenax estas proksimaj al la klado de Calcarius, ties plej proksimaj parencoj estas la longspuruloj.
La specio reproduktiĝas en du insuloj de la Beringa Maro (kio nomigas la specion), nome St. Matthew kaj Hall, kaj vintrumas en la okcidenta marbordo de la usona ŝtato de Alasko.
La populacio de tiu specio estas ĉirkaŭkalkulita je malpli da 6,000 individuoj. Kvankam ne estas tuja minaco, ĝi eventuale povus suferi detruon pro enmetotaj ratoj, musteloj aŭ vulpoj, same kiel supriĝo de marnivelo pro klimata ŝanĝo.
La komuna nomo en angla de tiu birdo nome McKay's Bunting honoras la usonan naturaliston Charles McKay.
Referencoj
[redakti | redakti fonton]Eksteraj ligiloj
[redakti | redakti fonton]- BirdLife Species Factsheet[rompita ligilo]
Plia legado
[redakti | redakti fonton]Libro
[redakti | redakti fonton]- Lyon, B., and R. Montgomerie. 1995. Snow Bunting and McKay’s Bunting (Plectrophenax nivalis and Plectrophenax hyperboreus). In The Birds of North America, No. 198–199. (A. Poole and F. Gill, eds.). The Academy of Natural Sciences, Philadelphia, and The American Ornithologists’ Union, Washington, D.C.
Artikoloj
[redakti | redakti fonton]- Maley JM. (2004). A molecular study of Arctic adaptation and evolution in North America's highest latitude endemic passerine: the McKay's Bunting (Plectrophenax hyperboreus). Arctic Science Conference Abstracts. 55th Arctic Science Conference, Anchorage, AK, USA; September 29-October 1, 2004.
- Johnson JA, Matsuoka SM, Ruthrauff DR, Litzow MA & Dementyev MN. (2004). Additions to the avifauna of St. Matthew Island, Bering Sea. Western Birds. vol 35, no 1. p. 50-52.
- Lyon B & Montgomerie R. (1995). Snow Bunting and McKay's Bunting (Plectrophenax nivalis and Plectrophenax hyperboreus). Birds of North America. vol 0, no 198-199. p. 1-28.
- Rogers, J. 2005. Identifying McKay’s Bunting. Birding 37 (6):618-626.
- Sealy SG. (1969). Apparent Hybridization between Snow Bunting and Mckays Bunting on St-Lawrence Island Alaska USA. Auk. vol 86, no 2. p. 350-351.
- Sealy SG. (1972). Additional Winter Records of the Mckays Bunting. Canadian Field Naturalist. vol 86, no 4. p. 386-388.
- Winker K, Gibson DD, Sowls AL, Lawhead BE, Martin PD, Hoberg EP & Causey D. (2002). The birds of St. Matthew Island, Bering Sea. Wilson Bulletin. vol 114, no 4. p. 491-509.
| ||||||||||||||||||
