Bikovo (kvartalo)
|
Por aliaj signifoj, bv. rigardi la apartigilan paĝon: Bikovo (apartigilo) |
| Bikovo (Быкова) | |||
| kvartalo | |||
| mikrodistrikto | |||
|---|---|---|---|
| Oficiala nomo: Быкова | |||
| Lando |  Rusio
| ||
| Ŝtato | Tjumena provinco | ||
| Regiono | Urala federacia regiono | ||
| Distrikto | Tjumeno | ||
| Rivero | Kluĉi | ||
| Situo | Bikovo | ||
| - koordinatoj | 57° 07′ 24.949″ N 65° 40′ 56.791″ O / 57.12359694 °N, 65.68244194 °O (mapo) | ||
| Loĝantaro | |||
| Horzono | UTC+5 | ||
| Poŝtkodo | 625014 | ||
| Aŭtokodo | 72 | ||
| Telefonkodo | +7 3452 | ||
| |||
| |||
| |||
Bikovo (ruse Быкова, foje ankaŭ Быково) estas mikrodistrikto (kvartalo) de Tjumeno, eksa vilaĝo en Tjumena distrikto (Tjumena provinco, Rusio).
Geografio
[redakti | redakti fonton]Norde Bikovo limas al rivero Vojnovko (Kluĉi), okcidente al mikrodistrikto Zajkovo, oriente kaj sude al ĉirkaŭurba ŝoseo.
Ĝi situas iom for de la Irkutska (Siberia) landvojo, ĉe rivero Vojnovko (Kluĉi) kaj lago Krivoje.
Loĝantaro
[redakti | redakti fonton]En 2002 plejparto de la loĝantoj estis rusoj (88%)[1].
Historio
[redakti | redakti fonton]Komence de la 1860-aj jaroj tie estis 35 kortoj, en kiuj loĝis 119 viroj kaj 133 inoj. Vilaĝanoj kultivis 160 desjatinojn (174,8 hektarojn) da grenaj kampoj, havis 250 ĉevalojn, 130 bovinojn, 100 ŝafojn, 40 kaprojn kaj 150 porkojn[2]. Lokanoj okupiĝis pri agrokulturo, fiŝkaptado, faris bastomatojn kaj ŝnurojn, dum la Irbita foiro ili komercis etskale[3].
En 1913 la vilaĝo apartenis al la paroĥo de la Elija-preĝejo (Tjumeno)[4].
Vidu ankaŭ
[redakti | redakti fonton]Referencoj
[redakti | redakti fonton]- ↑ 1,0 1,1 Данные Всероссийской переписи населения 2002 года: таблица № 02c. Численность населения и преобладающая национальность по каждому сельскому населённому пункту (ruse). Rosstat. Arkivita el la originalo je 2024-08-08. Alirita 2024-09-05 .
- ↑ Стефановский, Василий (1860–1864). “Статистическое описание Тюменского округа Тобольской губернии, в промышленном отношении”, Тобольские губернские ведомости [citata laŭ: Тобольские губернские ведомости. Сотрудники и авторы: Книга II. Антология тобольской журналистики конца XIX — начала ХХ в. — Тюмень: Мандр и Ка, 2004. ISBN 5-93020-317-2.]. (ru), p. 66.
- ↑ Стефановский, Василий (1860–1864). “Статистическое описание Тюменского округа Тобольской губернии, в промышленном отношении”, Тобольские губернские ведомости [citata laŭ: Тобольские губернские ведомости. Сотрудники и авторы: Книга II. Антология тобольской журналистики конца XIX — начала ХХ в. — Тюмень: Мандр и Ка, 2004. ISBN 5-93020-317-2.]. (ru), p. 60.
- ↑ Чупин, В. А.. (2003) Две церкви в Тюмени // Фальшивый Лукич: Избранное (1993–2002) (ruse), p. 511. ISBN = 5930201536.