Kopitovo (kvartalo)

	Kopitovo; (Копытова)
	kvartalo
mikrodistrikto
	Oficiala nomo: Копытова
Lando	Rusio
Ŝtato	Tjumena provinco
Regiono	Urala federacia regiono
Distrikto	Tjumeno
Rivero	Turo
Situo	Kopitovo
- koordinatoj	57° 07′ 7.306″ N 65° 42′ 39.146″ O / 57.11869611 °N, 65.71087389 °O (mapo)
Loĝantaro
Horzono	UTC+5
Poŝtkodo	625014
Aŭtokodo	72
Telefonkodo	+7 3452
	Kopitovo (kvartalo) (Rusio)
	Situo kadre de Rusio
	Kopitovo (kvartalo) (Tjumena provinco)
	Situo kadre de Tjumena provinco
	v • d • r

Koordinatoj: 57° 07′ 7.306″ N 65° 42′ 39.146″ O / 57.11869611 °N, 65.71087389 °O (mapo)

Kopitovo (ruse Копытова, foje ankaŭ Копытово) estas mikrodistrikto (kvartalo) de Tjumeno, eksa vilaĝo en Tjumena distrikto (Tjumena provinco, Rusio).

Geografio

Norde kaj oriente Kopitovo limas al rivero Turo, sude al ĉirkaŭurba ŝoseo kaj sud-oriente al mikrodistrikto Antipino.

Ĝi situas ĉe lago de golfo de rivero Turo, kiu meze de la 19-a jarcento nomiĝis Kurja (ruse Курья).

Ĉirkaŭ **Kopitovo**

Bikovo		rivero Turo
		Antipino

Loĝantaro

En 2002 plejparto de la loĝantoj estis rusoj (91%)^[1].

**Loĝantaro de Patruŝevo**
2002^[1]	-	-	-	-	-	-	-	-
247	-	-	-	-	-	-	-	-

Historio

Komence de la 1860-aj jaroj tie estis 23 kortoj, en kiuj loĝis 60 viroj kaj 68 inoj. Vilaĝanoj kultivis 90 desjatinojn (98,3 hektarojn) da grenaj kampoj, havis 70 ĉevalojn, 70 bovinojn, 90 ŝafojn, 40 kaprojn kaj 50 porkojn^[2]. Lokanoj okupiĝis pri agrokulturo, kaptado de fiŝoj kaj birdoj, faris bastomatojn, brustorimenojn por ĉevalaj ĉirkaŭkoloj, vendadis fojnon, brullignon, arboŝelojn por pritraktado de ledoj, faris etskale jufton kaj komercis etskale^[3].

La vilaĝo apartenis al la paroĥo de la preĝejo de la Savinto (Tjumeno).

Vidu ankaŭ

Antipino (kvartalo)

Referencoj

↑ ^1,0 ^1,1 Данные Всероссийской переписи населения 2002 года: таблица № 02c. Численность населения и преобладающая национальность по каждому сельскому населённому пункту (ruse). Rosstat. Arkivita el la originalo je 2024-08-08. Alirita 2024-09-05 .
↑ Стефановский, Василий (1860–1864). “Статистическое описание Тюменского округа Тобольской губернии, в промышленном отношении”, Тобольские губернские ведомости [citata laŭ: Тобольские губернские ведомости. Сотрудники и авторы: Книга II. Антология тобольской журналистики конца XIX — начала ХХ в. — Тюмень: Мандр и К^а, 2004. ISBN 5-93020-317-2.]. (ru), p. 66.
↑ Стефановский, Василий (1860–1864). “Статистическое описание Тюменского округа Тобольской губернии, в промышленном отношении”, Тобольские губернские ведомости [citata laŭ: Тобольские губернские ведомости. Сотрудники и авторы: Книга II. Антология тобольской журналистики конца XIX — начала ХХ в. — Тюмень: Мандр и К^а, 2004. ISBN 5-93020-317-2.]. (ru), p. 60.

[Данные_Всероссийской_переписи_населения_2002_года:_таблица_№_02c-1] 1,0 ^1,1 Данные Всероссийской переписи населения 2002 года: таблица № 02c. Численность населения и преобладающая национальность по каждому сельскому населённому пункту (ruse). Rosstat. Arkivita el la originalo je 2024-08-08. Alirita 2024-09-05 .

[2] Стефановский, Василий (1860–1864). “Статистическое описание Тюменского округа Тобольской губернии, в промышленном отношении”, Тобольские губернские ведомости [citata laŭ: Тобольские губернские ведомости. Сотрудники и авторы: Книга II. Антология тобольской журналистики конца XIX — начала ХХ в. — Тюмень: Мандр и К^а, 2004. ISBN 5-93020-317-2.]. (ru), p. 66.

[3] Стефановский, Василий (1860–1864). “Статистическое описание Тюменского округа Тобольской губернии, в промышленном отношении”, Тобольские губернские ведомости [citata laŭ: Тобольские губернские ведомости. Сотрудники и авторы: Книга II. Антология тобольской журналистики конца XIX — начала ХХ в. — Тюмень: Мандр и К^а, 2004. ISBN 5-93020-317-2.]. (ru), p. 60.

[1]

[2]

[3]