Evangelisches Ratsgymnasium Erfurt

Evangelisches Ratsgymnasium Erfurt
Uzata mallongigo	EVRG
Establinto	Evangelische Schulstiftung in Mitteldeutschland
Direktoro	kvaropula gvidteamo (i.a. Anke Hamm)
Vicdirektoro
Spiritualisto	Heiko Ackermann
Adreso	Meister-Eckehart-Str. 1, 99084 Erfurt (Germanio)
Dato de fondo	1561
Nombro de lernantoj	ĉ. 620
	oficiala retejo de la lernejo
	v • d • r

Evangelisches Ratsgymnasium Erfurt
gimnazio en Germanio
Informoj
fondodato	1561
Situo
Geografia situo	50° 58′ 33″ N, 11° 1′ 44″ O (mapo)50.975811.0288Koordinatoj: 50° 58′ 33″ N, 11° 1′ 44″ O (mapo)
lando	Germanio
adreso	Meister-Eckehart-Straße 1
retejo	Oficiala retpaĝaro [+]
	Evangelisches Ratsgymnasium Erfurt (Turingio)
	Evangelisches Ratsgymnasium Erfurt (Turingio)
	Evangelisches Ratsgymnasium Erfurt (Germanio)
	Evangelisches Ratsgymnasium Erfurt (Germanio)
	Evangelisches Ratsgymnasium Erfurt
	v • d • r

Evangelisches Ratsgymnasium (tradukite: Evangelia Konsilantargimnazio) estas tradiciriĉa humanisma gimnazio en la centro de Erfurto, Germanujo. Krom Edith-Stein-lernejo ĝi estas la dua gimnazio ĉi-urbe en posedo eklezia.

Historio ĝis la fermo

La evangelia gimnazio en la turingia ĉefurbo fonditis, kontraŭ ĉefepiskopa protesto, en 1561 en la eksa aŭgustena klostro - ĝuste tie, kie Marteno Lutero estis fariĝinta monaĥo. Kiel unua lernejestro vokiĝis Paul Dumerich. Alia influa instiginto de la lernejofondo estis Matthäus Dresser. Ĝis la fondiĝo de la jezuita mezlernejo, krom infanoj el protestantaj familioj oni allasis ankaŭ katolikojn. Kiam en 1664 la urbo Erfurto perdis sian aŭtonomion al la Majencanoj, la urba konsilantaro tamen povis konservi sian influon sur la kontinue evangelia lernejo.

Post la fermo de la Universitato de Erfurto (1816) la Konsilantargimnazio iĝis ŝajne la plej altkvalita kleriginstitucio en la tuta urbo! En la jaro 1820 la prusa registaro nuligis la tian gimnazion, enkondukante samtempe sesklasan novhumanisman tipon surbaze de la Humboldta instruadkoncepto. La Reĝa Gimnazio malfermiĝis en la strateto Eichenstraße por esti translokota mallongan tempon poste en la konstruaĵon de la iama jezuita kolegio. Proprietulo restis la urbo Erfurto, supera publika instanco estis sole la reĝa registaro.

Ekde 1844 oni ekaranĝis gimnastikadon praktikotan sub libera ĉielo; komence antaŭ la Schmidtstedter-pordego kaj poste, pro la fervojkonstruadoj, antaŭ la Andreo-pordego. Multe pli malfrue tereno situanta okcidente de la lerneja korto akiriĝis kaj transformiĝis en decan gimnastikejon. En 1868 fariĝis naŭ klasoj kaj eĉ paralelaj por solvi la problemon de pligrandiĝinta nombro da lernantoj. La lingvoj estis instruataj laŭ jena ordo: la latina, la franca, la malnovgreka, la hebrea - la laste menciita kompreneble nur por la aspirontoj al teologio. La lerneja vivo dokumentiĝis kun klarigantaj statistikoj en ĉiujare publikigota jarraporto.

La urbo Erfurto konstruigis por la konsiderinde plimultiĝintaj aĝogrupoj mezlernejon tute novan en la Schiller-strato (videalvide al la preĝejo Sankta Tomaso), kiu solene inaŭguritis la 3-an de julio 1896. Tiam, krom la lernejestro, en la mezgrada lernejo agis plenumante oficon dekok instruistoj plus kelkaj helpuloj. La 396 lernantoj dividiĝis en protestantoj (70%), katolikoj (je kvinono) kaj judoj (je dekono).

Post la unua mondmilito oni ŝanĝis la malnovan nomon por "Ŝtata Humanisma Gimnazio Erfurta", en 1938 por "Ŝtata Langemarck-Gimnazio". Sub soveta administracio fariĝis ankoraŭ nomŝanĝo je "Thomas-Müntzer-Gimnazio", antaŭ ol oni definitive fermis ĝin en 1950.

Post la remalfermo en 1992

Post la germana reunuiĝo, asocio de eksaj lernantoj kaj favorantoj sub la gvidado de Werner Seydlitz klopodis ĉe la urbo pri la reinstalo. Post kiam la urbaj aŭtoritatuloj la neceson de proponita tradicia humanisma gimnazio laŭte neis, oni akiris la fidon kaj la subtenantan respondecon de la Erfurta Evangelia Ekleziaro (Kirchenkreis Erfurt). Meze en la urbocentro apud la kirko de la Predikantoj cediĝis fare de la urbestraro taŭgega loko; solena remalfermo faritis per diservo en la 29-a de aŭgusto 1992 kaj en 1998 la turingia ministro pri instruado aprobis la lernejon oficiale. La sekvontan jaron, apud la fame konata katedralo, malfermiĝis moderna gimnastikhalo nomita Domsporthalle (Katedralsporthalo). Ekde 2003 iama hotelo, kiu poste estis la "Ejo de la germana-soveta amikeco", aldoniĝis al la lernejkomplekso ĉe la rivereto Breitstrom. Finiĝis la aŭtunon de la jaro 2010a ampleksaj renovigoj de la malnova kompleksoparto kaj de la lerneja korto tiamaniere, ke nun ekbrilas la tuta instruadejo!

La 1-an de januaro 2011 ekresponsis pri la gimnazio la "Evangelia lernejfondaĵo en Meza Germanio", filio de Evangelia lernejfondaĵo (EKD). La 9-an de decembro 2011 la lerneja komunumo festis solene la 450-an datrevenon fondiĝan.

Aktuala instruado

La esencaj instruadpunktoj de la evangelia gimnazio estas precipe religia kaj humanisma. Sed oni dediĉas grandan atenton ankaŭ al la muziko, la artoj, la sporto kaj la natursciencoj en por tiu celo bone kaj moderne ekipitaj fakĉambroj. La lernantoj povas partopreni edifajn preĝadojn, diservojn kaj diversajn religiajn eventojn en la paso de la liturgia jaro. Notinda estu plue ke la (ekskluzive) protestanta religia instruado estas deviga por ĉiu konfesia kaj senkonfesia lernant(in)o. Ne eblas substitui ĝin per etika instruado! Deviga estas ankaŭ staĝo sociala-karitata dum la deka klasŝtupo.

Ĉiuj eklernas la lingvojn latinan kaj anglan jam dum la kvina klaso, elektinte la latinan respektive la anglan unuagrada lingvo kun pli multe da lecionoj ĉiusemajne. Dum la 9-a klaso la lernantoj decidas lerni alternative la helenan aŭ la francan. Nedevige oni povis suplemente ellerni aliajn lingvojn. Pliperfektiĝrondoj faklingvaj estis ekz. pri la porkomerca angla kaj pri la franca por turismaĵoj. Por gepatroj scivolemaj oni ofertis pliperfektiĝon en la latina.

Eklezia membreco de la lernantoj ne postuliĝu kiel premiso. Estas pagenda regula lerneja kotizo diferencigata laŭ la gepatraj salajroj kaj eventuale laŭ la nombro de la gefratoj frekventintaj aŭ frekventantaj la saman lernejon. Dum la lerneja jaro 2023/24 zorgas 44 instruistoj pri ĉ. 620 lernantoj .

Ĝemellernejo troviĝas en Budapeŝto, la Deák-placa gimnazio evangelia, kien fariĝas ĉiujare sukcesa interŝanĝprogramo. La longdaŭra kaj fruktodona partnereco kun katolika gimnazio en Diĵono [1] bedaŭrinde ekde 2011 ne plu funkcias. Ekde aŭtuno 2024 oni planas startigi klason kun la hispana lingvo apud la angla.

Ofertoj detale

komunaj edifaj preĝadoj je la komenco de ĉiu semajno kaj diservoj
realigo de modernaj pedagogiaj principoj
amaso da nedevigaj posttagmezaj okupoj: ĥora kantado, teatrotrupoj, bandoj, potfarado kaj ceramikaĵoj, artoj, fiziko, fremdlingvoj, sporto, Kompanio k.l.r. por artopropagando (ARTemis) kaj lerneja gazetaro (Spicker)
al la anoj de la klasŝtupoj 5+6 dono de helpo fari la hejmtaskojn; aranĝoj "lernantoj helpas lernantojn"; projekto "ellerni la lernadon"
dusemajna staĝo sociala-karitata dum la 10-a klasŝtupo en malsanulejoj respektive maljunulejoj, ĉe subtenaj organizoj, en infanĝardenoj ktp.
garantiita kursoferto en ĉiuj fakoj - ankaŭ natursciencaj - laŭ la turingia horartabulo

Celoj pedagogiaj-edukaj

instruadi laŭ kristanaj valoroj
kuraĝe disvolvigi la unuopulecon de la junuloj
malkovri kaj utiligi la kreadan forton
fortigi la konscion pri sociala respondecemo
akceli la tolereman inklinon por malsamopiniantoj
evoluigi iom post iom kapablecojn spiritajn korpajn socialajn
instigi al dumviva ŝato de la belartoj
travivigi proprajn kaj fremdajn tradiciojn
perfektigi natursciencan kaj ekonomian pensmanierojn en konekso kun sociala respektive ekologia engaĝiĝo

La lernejo kaj Esperanto

De la 6-a ĝis la 9-a de julio 2014 la gimnazio gastigis la 91-an Germanan Esperanto-Kongreson. Inter 2009 kaj 2018 okazis ankaŭ lingvokursoj en la Lingvo Internacia ĉe la gimnazio; tiu ĉi tradicio repreniĝis en aŭtuno 2020 (ĝis somero 2024). Je la komenco de la 20-a jarcento instruis tie ĉi la planlingvisto Ernst Beermann.

Lernintoj famekonataj

Naskiĝintoj 1555-1700

Johannes Cuno (1555–1598), pedagogo, paroĥestro kaj dramverkisto
Michael Altenburg (1584–1640), rektoro, kantoro kaj paroĥestro en Erfurto
Liborius Capsius (1589–1654), muzikisto, profesoro kaj rektoro de la erfurta altlernejo
Bartholomäus Elsner (1596–1662), teologo, lingvisto, orientalisto kaj plurfoje rektoro universitata en Erfurto
Volkmar Limprecht (1615–1663), instruisto kaj konsilanto en Erfurto, ekzekutita pro laŭdira perfido
Hiob Ludolf (1624–1704), fakulo universala, fondinto de la fako de etiopistiko
Kaspar von Stieler (1632–1707), poeto, lingvisto, sekretario de la duko de Eisenach
Georg Christoph Petri von Hartenfels (1633–1718), kuracisto kaj rektoro de la erfurta universitato, persona kuracisto de la ĉefepiskopo de Majenco
Michael Hertz (1638–1713), historiisto, profesoro universitata
Johann Wilhelm Andrae (1642–1683), teologo, pastoro ĉe la erfurta Kaufmann-preĝejo
Friedrich Wilhelm Förster (1643–1707), universitata profesoro en Erfurto
Hiob Ludolf la pli juna (1649–1711), matematikisto, profesoro de la Universitato de Erfurto, enkondukis la loterion en Germanio
Johann Philipp Bendler (1654–1709), muzikologo kaj orgenisto en Quedlinburg, verkis la faklibron Organopoeia
Heinrich Wilhelm Ludolf (1655–1712), sciencisto, skribis la unuan gramatikon de la popola rusa lingvo, la t.n. "Grammatica Russica".
Johann Heinrich Buttstedt (1666–1727), muzikisto kaj komponisto, oficiala orgenisto de la urba konsilantaro
Sigismund Friese (1673–1754), konsilanto, urba kronikisto, kunfondinto de la artkolektoj de la evangelia orfejo en Erfurto
Johann Gottfried Walther (1684–1748), orgenisto ĉe la urba preĝejo en Weimar, verkis leksikonon muzikan
Tobias Jakob Reinharth [1684–1743), juristo, rektoro en Erfurto kaj Göttingen
Hieronymus Friedrich Schorch (1692–1783), juristo, profesoro universitata en Erfurto, prezidanto de la Akademie gemeinnütziger Wissenschaften
Heinrich Wilhelm Fratscher (1694–1757), teologo kaj biblia fakulo, profesoro en Erfurto
Constantin Bellermann (1696–1758), sciencisto, muzikisto kaj poeto, rektoro en Minden
Christian Papst (1698–1773), oraĵisto, ĉefa reprezentanto de la baroko en Erfurto

Naskiĝintoj 1700-1800

Andreas Elias Büchner (1701–1769), kuracisto, profesoro universitata en Erfurto kaj Halle, prezidis ĉe la Leopoldina
Johann Justus Perthes (1702–1757), kuracisto en Rudolstadt, patro de la famekonata porgeografia eldonisto Justus Perthes en Gotha
Johann Wilhelm Albrecht (1703–1736), kuracisto, profesoro en Göttingen kaj Erfurto
Johann Hieronymus Kniphof (1704–1763), botanikisto kaj kuracisto, rektoro en Erfurto
Johann Rudolph Engau (1708–1755), juristo, profesoro en Jena
Hieronymus von Ludolph (1708–1764), kuracisto, fizikisto, kemiisto, botanikisto profesoro en Erfurt, persona kuracisto de la ĉefepiskopo de Majenco
Johann Jakob Sorber (1714–1797), juristo, profesoro ĉe la universitato de Marburg
Johann Michael Languth (1718–1788), teologo, kunfondinto fratio en Herrnhut
Christoph Andreas Mangold (1719–1767), kuracisto, kemiisto kaj filozofo, akademiano
Rudolph Augustin Vogel (1724–1774), kuracisto, profesoro en Göttingen
Johann Andreas Wilhelm Büchner (1730–1815), kuracisto, poeto, direktoro de la Akademie gemeinnütziger Wissenschaften
Johann Christian Kittel (1732–1809), orgenisto kaj komponisto
Christian Friedrich Immanuel Schorch (1732–1804), juristo, rektoro de la erfurta altlernejo
Georg Peter Weimar (1734–1800), muzikologo kaj kantoro
Wilhelm Bernhard Trommsdorff, kuracisto, farmaciisto, profesoro
Johann Carl Oettinger (1740–1806), kuracisto, profesoro en Erfurto
Johann Jacob Planer (1743–1789), kuracisto, botanikisto, profesoro universitata en Erfurto
Johann Hieronymus Schröter (1745–1816), juristo kaj astronomo en Lilienthal apud Bremen
Rudolph Zacharias Becker (1752–1822), pedagogo, verkisto kaj eldonisto en Gotha
Kaspar Friedrich Lossius (1753–1817), paroĥestro, pedagogo kaj verkisto en Erfurto
Johann Georg Wendel (1754–1834), matematikisto, pentristo kaj pedagogo en Erfurto
Johann Joachim Bellermann (1754–1842), orientalisto, pedagogo kaj muzikisto, profesoro en Berlino
Sigismund Friedrich Hermbstädt (1760–1833), kemiisto, profesoro en Berlino
Constantin Beyer (1761–1829), juristo, librovendejestro, urba kronikisto en Erfurt kaj karikaturisto
Christian Martin Gotthilf Hermann (1765–1823), teologo, profesoro en Erfurto, estris la evangelian ministerion
Johann Bartholomäus Trommsdorff (1770–1837), apotekisto en Erfurto, fondis la sciencan farmacion
Johann Christoph Weingärtner (1771–1833), matematikisto kaj teologo, profesoro ĉe la universitato de Erfurto
Christian Ernst August Schwabe (1774–1843), teologo en Londono
Johann Jakob Bernhardi, kuracisto, botanikisto, profesoro ĉe la universitato de Erfurto, vicprezidanto de la Akademie gemeinnütziger Wissenschaften
Karl Friedrich Anton von Conta (1778–1850), politikisto, fariĝis en 1845 estro de la landa administracio de Vajmaro
Sebastian Lucius (1781–1857), entreprenisto
Carl Ritschl (1783–1858), evangelia teologo kaj episkopo de Pomerio
Johann Ludwig Böhner (1787–1860), pianisto kaj komponisto
Ludwig Ernst Gebhardi (1787–1862), muzikisto kaj komponisto, muzika direktoro de la komunumo de la preĝejo de la Dominikanoj en Erfurto
Johann Friedrich Keyser (1788–1829), librovendisto kaj eldonisto en Erfurto
Johann Friedrich Möller (1789–1861), teologo kaj politikisto
Johann Georg Quehl (1792–1870), teologo
Karl Rheinthaler (1794–1863), fondinto kaj rektoro de la Martin-konvento en Erfurto
Heinrich August Erhard (1793–1851), historiisto kaj arkivisto, direktoro de la societo "Verein für Geschichte und Altertumskunde Westfalens"
Johann Jakob Leitzmann (1798–1877), teologo kaj numismatikisto
Nikolaus Andreas Ketschau (1798–1869), komponisto, dirigento kaj muzika pedagogo, kunfondinto kaj estro de la societo "Erfurter Musikvereins" en 1826

Naskiĝintoj 1800-hodiaŭ

Heinrich Wilhelm Stolze (1801–1868), orgenisto, komponisto kaj muzika pedagogo
Johann Christian Wilhelm August Hopfensack (1801–1874), teologo kaj pedagogo
Johann Friedrich Cramer (1802–1859), pedagogo kaj muzikisto, profesoro ĉe la universitato de Stralsund
Gustav Graf Keller (1805–1997), unua direktoro de la fervoja societo " Thüringische Eisenbahn-Gesellschaft", deputinto en Erfurto
Friedrich Ritschl (1806–1876), filogo klasika, profesoro en Bonn kaj Lepsiko
Gustav Adolph von Kayser (1807–1903), ŝtata ministro en Sondershausen
August Gottfried Ritter (1811–1885) komponisto kaj katedralorgenisto en Magdeburg.
Franz Kuchenbuch (1812–1896), juristo kaj artisto en Berlino kaj Müncheberg
Eduard Lucas (1816–1882), botanikisto, fondinto de la instituto "Pomologisches Institut" en Reutlingen
Franz Carl Heinemann (1819–1875), agrikulturisto en Erfurto
Victor Moritz Karl zu Hohenlohe-Schillingsfürst (1818–1893), politikisto
Chlodwig zu Hohenlohe-Schillingsfürst (1819–1901), juristo, prusa ĉefministro kaj kanceliero
Ernst Benary (1819–1883), kultivanto de kreskaĵoj, entreprenisto de semaĵoj
Ernst Biltz (1822–1903), farmaciisto, esplordis ĉirkaŭ la kloroformo, posedanto de la Verda apoteko en Erfurto
Johann Friedrich Theodor Müller (1822–1897), botanikisto en Brazilo
Karl Martin Reinthaler (1822–1896), komponisto, estro de la katedralkoruso en Bremen
Karl Martin Reinthaler
Gustav von Stiehle (1823–1899), prusa generalo de la infanterio
Oskar Schade (1826–1906), germanistikisto, profesoro en Kenigsbergo, verkis i.a. la vortaron "Altdeutsches Wörterbuch"
Hermann Müller, (1829–1883), botanikisto, interŝanĝis leterojn kun Charles Darwin
Robert Lucius von Ballhausen (1835–1914), kuracisto kaj politikisto
Alfred Kirchhoff (1838–1907), naturscienca fakulo, geografo, profesoro en Halle
Joseph Maria von Radowitz (1839–1912), prusa diplomato
Hippolyt von Vignau (1843–1926), intendanto ĉefa de la korteja teatro kaj de la korteja orkestro en Vajmaro
Hermann von Wissmann (1853–1905), esploristo, guberniestro en Germana Orient-Afriko
Johannes Biereye (1860–1949), historiisto kaj pedagogo, prezidanto de la Akademie gemeinnütziger Wissenschaften
Arthur Moeller van den Bruck (1876–1925), (sen abiturienta ekzameno), arthistoriisto kaj naciisma publicisto
Erich von Gilsa (1879–1963), oficiro, politikisto kaj deputinto en la Reichstag por la DVP-frakcio
Kurt Pinthus (1886–1975), verkisto ekspresionisma kaj dramaturgo, lekcianto ĉe la Columbia-universitato de Novjorko
Wilhelm Benary (1888–1955), germana-usona psikologo, eldonisto kaj komercisto
Theodor Neubauer (1890–1945), politikisto (DDP, USPD, KPD) kaj rezistmovadano
Lorenz Drehmann (1915–1992), bibliotekisto, estro de la societo "Heimattreue Erfurter e.V."
Lea Eisleb (*1992), aktorino
Miriam Schweiger (*1994), aktorino

Lernejestroj

Paul Dumerich, 1562-1571
Basilius Faber, 1571-1575
Paul Dumerich, 1575-1583
Anton Möcker, 1583-1602
Henning Rennemann, 1601-1612
Johann Retsch, 1612-1616
David Zinckernagel, 1616-1643
Liborius Capsius, 1643-1654
Justus Herbert Boetticher, 1654-1655
Zacharias Hogel la malplijuna, 1655-1676
Zacharias Hogel la plijuna 1676-1714
Hermann Nicolaus Stieler 1714-1754
Eusebius Ernst Stieler, 1754-1759
Hermann Ernst Rumpel, 1759-1777
Heinrich August Frank, 1778-1794
Johann Joachim Bellermann, 1794-1804
Johann Jakob Friedrich Sinnhold, 1804-1805
Johann Ernst Möller, 1805
Johann Christoph Petri, 1805-1807
Johann Friedrich Müller, 1807-1820
Johann Gottlieb Friedrich Strass, 1820-1843
Georg Schöler, 1843-1864
Johann Adam Hartung, 1864-1867
Adolf Friedrich Albert Dietrich, 1867-1881
Albert Hartung, 1882-1887
Gottlieb Leuchtenberger, 1888-1891
Georg Friedrich Heß, 1892-1893
Richard Thiele, 1893-1907
Johannes Biereye, 1908-1924
Georg Boesch, 1924-1937
Herbert Holtdorf, 1937-1939
Wilhelm Rögels, 1939-1945
Gottfried Wolterstorff, 1945-1950
Hieronymus Krause, 1950-1951
Robert Schilling, 1992-2000
Michael Friese, 2001-2020
gvida teamo (de aŭtuno 2020)

Vidu ankaŭ

Literaturo

Barczyk, Volker: Publikationen zum Erfurter Ratsgymnasium. in: Förderverein des Ev. Ratsgymnasiums Erfurt: Jahrbuch 1999, Erfurt 1999, und Kurze Übersicht der Geschichte des Evangelischen Ratsgymnasiums 1820-1896 in: Förderverein des Ev. Ratsgymnasiums Erfurt: Jahrbuch 2000, Erfurt 2000
Eifler, Gerald: Zur Geschichte des Erfurter Gymnasiums 1911-1950, hrg. von der Vereinigung ehem. Schüler und Freunde des humanistischen Gymnasiums zu Erfurt, FS-Druck Bonn 1965
Königliches Gymnasium zu Erfurt. Jahresberichte des Königlichen Gymnasiums zu Erfurt 1854-1913, Gerhardt & Schreiber, bzw. Bartholomäus, Erfurt, 1854-1914
Schilling, Robert: Evangelisches Ratsgymnasium Erfurt 1992-1995. Erfurt 1995
Weiß, Ulman: Das Erfurter Evangelische Ratsgymnasium 1561-1820, Erfurt 1999, und Aus der Geschichte des Erfurter Ratsgymnasiums in: Thüringer Tageblatt, November 1991
Michael Friese / Karl Heinemeyer / Michael Ludscheidt (Eld.): 450 Jahre Ratsgymnasium Erfurt 1561–2011 (Festlibro), Eldonejo Evangelische Verlagsanstalt, Lepsiko 2011, ISBN 978-3-374-02867-2

Eksteraj ligiloj

Kategorio Evangelisches Ratsgymnasium Erfurt en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj)