Golovino (Tjumena provinco)
| Golovino (Головина) | |||
| vilaĝo | |||
 Orienta parto, 2008
| |||
| domareto | |||
|---|---|---|---|
| Oficiala nomo: Головина | |||
| Lando |  Rusio
| ||
| Ŝtato | Tjumena provinco | ||
| Regiono | Urala federacia regiono | ||
| Distrikto | Tjumena distrikto | ||
| kampara municipo | Onoĥina kampara municipo | ||
| Ŝoseo | 71А-1701 | ||
| Rivero | Piŝmo | ||
| Situo | Golovino | ||
| - koordinatoj | 56° 53′ 53″ N 65° 38′ 10″ O / 56.89806 °N, 65.63611 °O (mapo) | ||
| Loĝantaro | (2021) | ||
| Horzono | UTC+5 | ||
| Poŝtkodo | 625547 | ||
| ОКТМО | 71644458106 | ||
| OKATO | 71244858002 | ||
| Aŭtokodo | 72 | ||
| Telefonkodo | +7 3452 | ||
| |||
| |||
 Vikimedia Komunejo: Golovina, Tyumen Oblast
| |||
| |||
Golovino (ruse Головина, Golovina) estas vilaĝo en Tjumena distrikto (Tjumena provinco, Rusio), parto de Onoĥina kampara municipo (ruse Онохинское сельское поселение).
Geografio
[redakti | redakti fonton]Golovino situas en la sud-okcidenta parto de Tjumena provinco kaj la respektiva parto de Okcident-Siberia Malaltebenaĵo, ĉe rivero Piŝmo, proksimume 20 km for de la suda rando de Tjumeno, je supermara alteco 85 metroj. Ĝi situas ĉe okcidenta flanko de la Jalutorovska ŝoseo, inter vilaĝoj Onoĥino, Knjaĵevo kaj Kiŝtirla.
Loĝantaro
[redakti | redakti fonton]Historio
[redakti | redakti fonton]Komence de la 1860-aj jaroj tie estis 68 kortoj, en kiuj loĝis 174 viroj kaj 171 inoj. Vilaĝanoj kultivis 350 desjatinojn (382 hektarojn) da grenaj kampoj, havis 250 ĉevalojn, 150 bovinojn, 150 ŝafojn, 100 porkojn, sed ne havis kaprojn[4]. Lokanoj okupiĝis pri agrokulturo, birdoĉasado, fiŝkaptado, faris lignajn kaj argilajn telerojn kaj vazojn, kribrilojn, vendadis fojnon kaj lignon[5].
Vidu ankaŭ
[redakti | redakti fonton]Referencoj
[redakti | redakti fonton]- ↑ Всероссийская перепись населения 2002 года. Том. 1, таблица 4. Численность населения России, федеральных округов, субъектов Российской Федерации, районов, городских поселений, сельских населённых пунктов - райцентров и сельских населённых пунктов с населением 3 тысячи и более (ruse). Arkivita el la originalo je 2024-01-09. Alirita 2024-07-31 .
- ↑ Всероссийская перепись населения 2010 года. Численность населения и его размещение в Тюменской области (ruse). Arkivita el la originalo je 2023-08-29. Alirita 2014-05-10 .
- ↑ Таблица 5. Численность населения России, федеральных округов, субъектов Российской Федерации, городских округов, муниципальных районов, муниципальных округов, городских и сельских поселений, городских населенных пунктов, сельских населенных пунктов с населением 3000 человек и более (ruse) (XLSX) (2017-07-31). Arkivita el la originalo je 2022-09-01. Alirita 2022-09-01 .
- ↑ Стефановский, Василий (1860–1864). “Статистическое описание Тюменского округа Тобольской губернии, в промышленном отношении”, Тобольские губернские ведомости [citata laŭ: Тобольские губернские ведомости. Сотрудники и авторы: Книга II. Антология тобольской журналистики конца XIX — начала ХХ в. — Тюмень: Мандр и Ка, 2004. ISBN 5-93020-317-2.]. (ru), p. 67.
- ↑ Стефановский, Василий (1860–1864). “Статистическое описание Тюменского округа Тобольской губернии, в промышленном отношении”, Тобольские губернские ведомости [citata laŭ: Тобольские губернские ведомости. Сотрудники и авторы: Книга II. Антология тобольской журналистики конца XIX — начала ХХ в. — Тюмень: Мандр и Ка, 2004. ISBN 5-93020-317-2.]. (ru), p. 60–61.