Granda Hundo
Aspekto
Granda Hundo | |
---|---|
konstelacio | |
Latina nomo | Canis Major (genitiva Canis Majoris) |
Mallongigo | CMa |
Imagata bildo | |
Najbaraj Konstelacioj
Unukornulo • Leporo • Kolombo • Pobo | |
Observaj datumoj (Epoko 1875.0) | |
Rektascensio | 6h 7m 0s ... 7h 22m 0s |
Deklinacio | -33° 0' 0" ... -11° 0' 0" |
Areo | 380 kvadrataj gradoj |
Rango laŭ la areo | 43 |
Enhavo | |
Kvanto de steloj de videbla magnitudo < 3 | 5 |
Videbla magnitudo de la plej hela stelo | −1,46 |
Videbleco | |
Latitudoj de almenaŭ parta videbleco | -90° ... 79° |
Latitudoj de plena videbleco | -90° ... 57° |
Tempo de jaro de la plej bona videbleco | Februaro |
Historio | |
Unua priskribo fare de | Ptolemeo |
Jaro de unua priskribo | |
Verko, en kiu ĝi estis priskribita | |
Postaj ŝanĝoj | Augustin Royer (1679) |
Granda Hundo estas konstelacio de la tera ĉielo.
Steloj
[redakti | redakti fonton]- α Canis Majoris estas la plej brila stelo sur la ĉielo - videbla magnitudo: -1,46. Ĝi nomiĝas ankaŭ Siriuso kaj estas distanca je 8,7 lumjaroj. Siriuso estas unu inter la plej proksimaj steloj; la plej proksima estas α centauri: 4,7 lumjaroj).
Mitologio
[redakti | redakti fonton]Laŭ la helena mitologio Oriono estis fama ĉasisto. En nia nokta ĉielo li brilas maldekstre de la Taŭro. Ĉu ĝin li minacas per sia klabo aŭ ĉu la Plejadojn? Liaj du hundoj sekvas lin. Ili nomiĝas la Granda Hundo kaj la Malgranda Hundo. Ŝajnas ankaŭ, ke la Granda Hundo postkuras la Leporon. Inter la Granda Hundo kaj la Malgranda Hundo galopas la Unukornulo.