Saltu al enhavo

Heidi Siller-Runggaldier

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Heidi Siller-Runggaldier
Persona informo
Naskiĝo 11-an de februaro 1954 (1954-02-11) (70-jaraĝa)
en Brixen
Ŝtataneco Italio Redakti la valoron en Wikidata
Okupo
Okupo filologo Redakti la valoron en Wikidata
vdr

Heidi SILLER-RUNGGALDIER (naskiĝinta la 11-an de februaro 1954 en Brixen) estas sudtirola filologino kaj romanistino.

Siller-Runggaldier pasigis la junulajn jarojn en Urtijëi kaj studis inter 1972 kaj 1978 germanistikon kaj romanistikon ĉe la Universitato de Innsbruck. En 1995 ŝi habilitiĝis per la laboraĵo Das Objektoid. Eine neue syntaktisch-funktionale Kategorie, aufgezeigt anhand des Italienischen.

Laboris ŝi ekde 1979 kiel asistantino en Innsbruck kaj ekde 1995 kiel docentino. En 2001 ŝi fariĝis profesorino pri romanistiko ĉe la Bonna universitato. Ekde 2002 ŝi definitive ekprofesoris en Innsbruck. Ŝiaj sciencaj fokusoj estas aferoj koncerne la lingvojn italan kaj romanĉan. Gravas ankaŭ observoj pri lingvaj kontaktoj inter la tri oficialaj lingvoj de Sudtirolo, t.e. la germana, la itala kaj la ladina lingvoj.

Siller-Runggaldier anas (intertempe estrare) ĉe Società di Linguistica Italiana, Deutscher Italianistenverband kaj Société de Linguistique Romane. Ŝia edzo estas la germanisto kaj universitata profesoro Max Siller el Sterzing; kun li ŝi havas du infanojn.

  • 1989: Forschungspreis der Stadt Innsbruck
  • 2004: ordeno Stella della Solidarietà Italiana
  • 2012: Wissenschaftspreis der Universität Innsbruck (donacite de Südtiroler Sparkasse)
  • 2014: Ehrenzeichen des Landes Tirol

Verkoj (elekto)

[redakti | redakti fonton]
  • Grödnerische Wortbildung. Innsbruck 1989.
  • Das Objektoid. Eine neue syntaktisch-funktionale Kategorie, aufgezeigt anhand des Italienischen. Wilhelmsfeld 1996.
  • kune kun Peter Gallmann kaj Horst Sitta: Sprachen im Vergleich: Deutsch – Ladinisch – Italienisch. 4 Bd. Bozen: Istitut Pedagogich Ladin, 2008–2019.
  • kune kun Maria Iliescu kaj Paul Danler: Actes du XXVe Congrès International de Linguistique et de Philologie Romanes. 7 Bd. Berlin, New York 2010.
  • kune kun Maria Iliescu: Rätoromanische Bibliographie. Innsbruck 1985.
  • Probleme des Ladinischen heute am Beispiel der Wortschatzerweiterung. Ĉe: Franz Lanthaler (eld.): Dialekt und Mehrsprachigkeit. Beiträge eines internationalen Symposiums, Bozen 1993. Meran 1994, p. 137-146.
  • Das Ladinische im Spannungsfeld zwischen Deutsch und Italienisch. Ĉe: Ingeborg Ohnheiser, Manfred Kienpointner, Helmut Kalb (eld.): Sprachen in Europa. Sprachsituation und Sprachpolitik in europäischen Ländern. Innsbruck 1999, p. 115-123.
  • Sprache zwischen Idiom, Talvariante und dem Projekt des Ladin Dolomitan. Ĉe: Emma Comploi, Silvis Liotto, Paolo Anvidalfarei, Leander Moroder (eld.): Ad Gredine forestum 99 –1999. L nridlamënt de na valeda/Das Werden einer Talschaft/Il costituirsi di una vallata. San Martin de Tor: Istitut Ladin Micurà de Rü, 2000, p. 169-196.
  • Die ladinische Schule zwischen Tradition und neuen Herausforderungen. Ĉe: Lois Ellecosta (eld.): La scora ladina. Die ladinischen Schulen in Südtirol, Bulsan: Istitut Pedagogich Ladin, 2007, p. 178‑191.
  • Die Ladiner. Eine heterogene sprachliche Minderheit. Ĉe: Ludwig Fesenmeier, Sabine Heinemann, Federico Vicario (eld.): Sprachminderheiten: gestern, heute, morgen / Minoranze linguistiche: ieri, oggi, domani. Frankfurt a. M. 2014, p. 165-185.

Eksteraj ligiloj

[redakti | redakti fonton]