Jeremias Friedrich Reuß
| Jeremia Friderico Revssio (1700-1777) | |||||
|---|---|---|---|---|---|
 Germana teologo, klasika filologo kaj bibliotekisto.
| |||||
| Persona informo | |||||
| Naskiĝo | 8-a de decembro 1700 en Horrheim, Württemberg, Sankta Romia Imperio | ||||
| Morto | 6-a de marto 1777 en Tübingen, Sankta Romia Imperio | ||||
| Religio | luteranismo vd | ||||
| Lingvoj | germana vd | ||||
| Ŝtataneco | Germanio  vd
| ||||
| Alma mater | Universitato de Tübingen Universitato de Kopenhago Universitato de Halle | ||||
| Familio | |||||
| Gefratoj | Albrecht Reichard Reuss (en)  vd
| ||||
| Infanoj | August Christian von Reuß (en) vd
| ||||
| Profesio | |||||
| Okupo | teologo universitata instruisto vd
| ||||
| Aktiva en | Tübingen vd | ||||
| |||||
| vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Jeremias Friedrich Reuß (1700-1777) estis germana teologo, klasika filologo, bibliotekisto en la Universitato de Tübingen kaj profesoro pri teologio en la Universitato de Kopenhago[1]. Li estis filo de August Reuss (15.05.1671 - 29.05.1745), patro de la bibliotekisto en la Universitato de Göttingen Jeremias David Reuß (1750-1837) kaj de la kuracisto August Christian Reuss (1756-1824), kaj frato de Albrecht Reichardt Reuss (1712-1780) kaj August Reuss (09.10.1709 Horrheim - 21.05.1776 Marbach). Li estis edziĝinta al Marie Wulf (02.08.1685-27.01.1738)[2]. Ili havis filon Christian Friedrich Reuß.
Biografio
[redakti | redakti fonton]Jeremias Friedrich Reuß frekventis la bazan lernejon en Denkendorf, apud la lernejo de la Monaĥejo en Maulbronn, kie li fariĝis studanto en 1721. Dum vojaĝo al Tübingen, li estis forte influita de la pietisma luterano kaj tradukinto de la Nova Testamento Johann Albrecht Bengel (1687-1752). Bengel plantis en lin la respekto-semon por la aŭtoritateco de la sankta skribaĵo. En 1723 Reuss ricevis sian diplomon de majstreco kaj en 1742 sian doktorecon pri teologio.
En 1731, dum vojaĝo al la nordo de Germanio, li enamikiĝis al la socia reformisto Nicolaus Zinzendorf (1700-1760), kaj apogita de ĉi-tiu Reuss estis vokata de Kristiano la 6-a kiel kapelano de la kortego kaj profesoro pri teologio en la Universitato de Kopenhago. Tie li estis forte atakita de la ortodoksaj pastroj kiu rigardis lin kun malfido pro lia simpatio al la Morava Eklezio, kaj tiu situacio skuis sian pozicion apud la reĝo. En 1733 li partoprenis de Komitato por ekkompreni la plendojn de la pietistoj.
Li ankaŭ estis akuzita pri enkonduko de la Volfia filozofio[3] en la universitato. Alia kaŭzo estis lia apogo al Peter Nicolai Holst (1699-1774), dana separatisma religiulo. Pro ĉiuj kialoj, la reĝo komencis pensi pri maniero forliberiĝi de li sen grandaj ĝenoj.
Tamen, pli malfrue Reuss, kiu estis diligenta kaj konscia universitata profesoro, iom post iom rehavigis al si kelkajn amikecojn de la kortego. Pro sia granda amaso da tezoj kaj pezaj argumentadoj, kiuj elmontras lian brilan klarvidecon, li estis admirata en la universitataj rondoj. Li estis racia kaj milda, vidita de la diversaj eklezioj kvazaŭ homo kun ekumena naturo. Tamen, liaj malfortoj estis ligitaj al tiu aspekto. Iam, la fama politikisto Christian Ernest, Grafo de Stolberg-Wernigerode, diris ke Reuss estis viro superregata de la timo kaj posedata de la silento. Reuss estis membro de la komitato por la plibonigo de la tradukado de la dana biblio.
Inter 1739-1740 kaj 1748-1749 li aktivis kiel rektoro de la universitato. En la 24-a de februaro 1749, li estis indikita kiel Ĝenerala Superintendanto kaj Konsilistestro de la Konsistorio de la duklandoj Schleswig kaj Holstein, kaj li transloĝiĝis al Rendsburg. En 1757, li iĝis ĉefa profesoro pri teologio (Professor primarius theologiae) en la Universitato de Tübingen kaj samtempe kancelieron de la universitato, dekano de la Kolegia Preĝejo de Tübingen, kaj titulara abato en la Monaĥejo de Lorch.
Verkaro
[redakti | redakti fonton]- https://books.google.com.br/books?id=OlxGAAAAcAAJ&printsec=frontcover&dq=Jeremias+Friedrich+Reu%C3%9F&hl=en&sa=X&ved=0ahUKEwj1rd2bs8PjAhWDHbkGHchtAeMQ6AEILTAA#v=onepage&q=Jeremias%20Friedrich%20Reu%C3%9F&f=false Schediasma de usu experientiae spiritualis in Scripturarum interpretatione] 1735
- Meletema de Scylla quadam Philosophiæ recentioris 1737
- Theses De Scylla Quadam Philosophiae Recentioris 1737
- De officiis christiani erga se ipsum 1742
- Dissertationis qua oraculum illustre 1758
- Dissertatio theologica de gratia spiritus sancti applicatrice in genere 1760
- Theologiae propheticae primae quaedam lineae 1763
- Theologiae propheticae primae quaedam lineae 1763
- Dissertatio theologica de Donis Spriritus Sancti miraculosis 1768
- Disquisitio ... de oeconomia, qua in docendo ipse etiam Dominus usus esse dicitur 1773
- De liberali, simul vero etiam recta, dicta N.T. de mortis Christi vi et effectu, interpretandi ratione 1775
- Lateinisch-deutsche Elementar-Uebungen für das Knabenalter 1823
Literaturo
[redakti | redakti fonton]- Den Store Danske
- Dictionary of German Biography
- Allgemeine Deutsche Biographie
- German-Danish Cultural Relations in the 18th Century
- Johann Albrecht Bengel: Lebensabriß, Character, Briefe und Aussprüche ...
- Religious Reading in the Lutheran North
- Deutsch-dänische Kulturbeziehungen im 18. Jahrhundert: German-Danish ...
- German and Scandinavian Protestantism, 1700-1918
- Joh. Alb. Bengel: Lebensabriss, Character, Briefe und Aussprüche
Referencoj
[redakti | redakti fonton]- ↑ German and Scandinavian Protestantism, 1700-1918
- ↑ Den Store Danske
- ↑ Christian Wolf kredis ke ĉiuj ideoj povas pruviĝi, inklude de la ideo pri la ekzisto de Dio kaj la senmorteco. La pietisto forte kontraŭstaris lian filozofion kaj tio rezultis ke li estis forpelila de la Universitato de Halle, en 1723.