Johann Heinrich May la Maljuna
| Johannes Henricus Maius (1653-1719) | ||
|---|---|---|
 Bildo de Johannes Henricus Maius.
| ||
| Persona informo | ||
| Naskiĝo | 5-an de februaro 1653 en Pforzheim, Sankta Romia Imperio | |
| Morto | 3-an de septembro 1719 en Gießen, Sankta Romia Imperio | |
| Religio | luteranismo vd | |
| Lingvoj | latina vd | |
| Ŝtataneco | Germanio  vd
| |
| Alma mater | Universitato de Wittenberg Universitato de Lepsiko Universitato de Gießen Universitato de Strasburgo Universitato de Helmstedt | |
| Profesio | ||
| Alia nomo | Symphonius • Symphtonius vd | |
| Okupo | historiisto teologo universitata instruisto vd
| |
| vd | Fonto: Vikidatumoj | |
Johann Heinrich May estis germana evangelia teologo, orientalisto, hebreisto, filologo, historiisto, universitata profesoro pri la hebrea kaj pastro.
Biografio
[redakti | redakti fonton]Li estis filo de la pastro Johann Georg May, kaj frato de Johann Burchard May (1652-1726) kaj, kiel sia frato, May ricevis sian unuan trejnadon en la domo de la patro. Li frekventis mezlernejon en Durlach kaj studis teologion ĉe la Universitato de Wittenberg en 1679.
Li tiam vojaĝis al Kopenhago kaj el tie li venis al Hamburgo por viziti Georg Elieser Edzard (1661-1737), kie li iĝis mentoro de liaj filoj. Dum tiu ĉi tempo li ankaŭ studis hebrean literaturon.
Li akiris la scion por instrui la hebrean lingvon private ĉe la Universitato de Lepsiko, Akademio de Wittenberg, Universitato de Helmstedt kaj Universitato de Strasburgo. Tio ebligis al li daŭrigi siajn studojn.
Li tiam iĝis kortega predikisto al la grafo Palatina de Veldenz Leopold Ludwig (1634-1694), poste predikisto kaj mezlerneja profesoro en Baden-Durlach. La 16-an de marto 1688 li iĝis profesoro pri la hebrea lingvo kaj lektoro pri teologio en la Universitato de Giessen.
Por fari tion, li akiris licencon pri teologio la 15-an de marto 1689, iĝis plena profesoro pri teologio la 1-an de julio 1690 kaj doktoriĝis pri teologio la 28-an de novembro 1690 . Asociite kun la posteno kiel teologia profesoro, li iĝis inspektoro, konsistorio-asistanto kaj respondeculo pri la stipendiuloj.
May, kiu estis lutera amiko de Philipp Jacob Spener, iĝis pioniro de la pietismo en Giessen kaj Hesse-Darmstadt. En 1709 li abdikis de sia profesoreco pri la hebrea. Lia filo Johann Heinrich May la Juna, de lia edziĝo kun Sabina Helena, filino de la juristo Michael Praun (1626-1696), ankaŭ atingis famon.[1]
Verkaro
[redakti | redakti fonton]- Opera Omnia Theologica, Exegetica, Didactica, Polemica, Philosophica, Johannes Coccejus, 1689
- Opera Omnia Theologica, Exegetica, Didactica, Polemica, Philosophica, Johannes Coccejus, 1689
- Opera Omnia Theologica, Exegetica, Didactica, Polemica, Philosophica, Johannes Coccejus, 1689
- Commentarius In Psalmos Et Extrema Verba Davidis, 1689
- Lexicon Et Commentarius Sermonis Hebraici Et Chaldaici, Johannes Coccejus, 1689
- Selectiores Dissertationes IV. De Scriptura Sacra, 1690
- Dissertationes Sacrae, In quibus Selectiora V. T. Oracula secundum Seriem Locorum Theologicorum ..., 1690
- Brevis institutio linguae Chaldaicae, 1695
- Breve lexicon Chaldaicum sacrum, cum Hebraicis vocabulis harmonicis, Georg Christian Bürcklin, 1697
- Meditatio sacra de amicitia inter Deum et homines ..., ("Sankta meditado pri la amikeco inter Dio kaj la homoj..."), 1697
- raxis Pietatis In Cognitione Veritatis, Sive Synopsis Theologiae Moralis, 1697
- E synopsi theol. judaicae locum III. De creatione, 1697
- Appendix II ad D. Joh. Henrici Maji institutionem linguae Chaldaicae, Georg Christian Bürcklin, 1698
- Introductio ad studium philologicum, criticum et exegeticum ... in qua simul Jo. Clerici Ars critica & Marci Meibomii novum specimen biblicarum emendationum et interpretationum examinatur, 1699
- Grammatica Æthiopica, D. Joh. Henrici Maji Hebraicæ, Chaldaicæ, Syriacæ Atque Samaritanæ Linguarum Institutionibus Harmonica, Johann Philipp Hartmann, 1707
- Brevis institutio linguae arabicae, 1707
- Introductio ac studium philologicum criticum et exegeticum brevis ac perspicua, 1708
- Introductio ac studium philologicum criticum et exegeticum brevis ac perspicua, 1708
- Jura Fimbriarum, Majmonido, 1710
- Theologia prophetica ex selectioribus V.T. Oraculis, 1710
- Theologia prophetica ex selectioribus V. T. oraculis, 1710
- Historia reformationis ex B. D. Martini Lutheri aliorumque fide dignorum scriptorum monumentis eruta ac digesta, Marteno Lutero, 1710
- De Corona sapientiae ex utraque antiquitate beneuola amplissimi ordinis philosophici permissione agontheta dn. Io. Henrico Maio ... , kune kun Johann Christoph Eckhard, Silvio Valenti Gonzaga, 1712
- De legendis gentilium libris oratio, 1714
- Ex Antiqvitate Orientali De Zabiis Benevolo Amplissimi Philosophorvm Ordinis Consensv, Heinrich Andreas Walther, 1716
- Ex antiquitate orientali de Zabiis, Heinrich Andreas Walther, 1716
- Dissertatio Theologica De Mysterio Conversionis Ivdaicae Gentis Ante Mvndi Finem Adhvc Certo Sperandae, 1716
- Theologiae evangelicae, ex pericopis evangeliorum dominicalium & festivalium erutae, sicque concinnatae ..., 1718
- Disharmonia Doctrinae Protestantivm Et Romano-Catholicorvm In Articvlo De Ivstificatione Contra Anonymvm Timothevm Philaletham euidenter monstrata, 1719
- Ad Gesta D. Pavlli In Vrbe Atheniensivm Qvae S. Lvcas Consignavit Act. XVII. Cap. Com. XV. Cvm Seqq. Adnotata Qvaedam Philologica, Johann Ludwig Schlosser, 1727
- Observationes sacrae ad diversa utriusque testamenti loca, 1727
- Lexicon et commentarius sermonis Hebraici et Chaldaici, 1777
Vidu ankaŭ
[redakti | redakti fonton]- Johann Burchard May (1652-1726)
- Georg Elieser Edzard (1661-1737)
- Johann Heinrich May la Juna (1688-1732)
- Philipp Jacob Spener (1635-1705)
- Michael Praun (1626-1696)
- Johannes Coccejus (1603-1669)
- Marteno Lutero (1483-1546)
Referencoj
[redakti | redakti fonton]- ↑ Artikolo verkita surbaze de la samnoma artikolo el la germana Vikipedio