Komunumo de Besançon
La Komunumo de Besançon (en franca Commune de Besançon) estis mallongdaŭra revolucia movado koncipita kaj disvolvita en 1871, celanta la proklamon de loka aŭtonoma potenco surbaze de Liona kaj Parizaj spertoj[1]. Ĝi originas de sociologiaj renversiĝoj kiuj metamorfozis la urbon[2],[1], kaj kun la apero de sindikatoj inkluzive de sekcio de la Unua Internacio lige kun la estonta Ĵurasa Federacio[3],[4],[5],[6],[1]. La Francia-Prusia Milito, la falo de la Dua Imperio, kaj la apero de la Tria Respubliko, ekigas eventojn[7],[1]. Dum multaj famuloj atestas pri ribela kunteksto[8] kaj armita subteno de Svislando organiziĝas[9],[10],[1], la korespondado lasita de James Guillaume kaj Miĥail Bakunin[11],[12] atestas planitan liberigon inter la fino de majo kaj la komenco de junio 1871[1]. Tamen kun la komenco de "Semaine sanglante" la 21an de majo kaj la serĉado de interna kampanjo ĝis la 7a de junio, ĉiu provo estis serioze endanĝerigita[1]. Malgraŭ la espero de rekomenco, la semajnoj kaj monatoj post la ideo de ribelo estas definitive forlasitaj plifortigite de la formorto de la grupoj kaj agadoj nomitaj anarkiistoj de 1875[1].
Referencoj
[redakti | redakti fonton]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 Michel Cordillot, La naissance du mouvement ouvrier à Besançon - la Première internationale 1869-1872, Besançon, Cahier d'Études comtoises, 1990, 83 paĝoj (ISBN 2251604197).
- ↑ Bernard H. Moss, Aux origines du mouvement ouvrier français : le socialisme des ouvriers de métier, 1830-1914, Presses Universitaires de Franche-Comté, 1985, 236 paĝoj.
- ↑ Oscar Testut, Association internationale des travailleurs, Vingtrinier, 1870, 327 paĝoj.
- ↑ Alcan-Lévy, Les Mystères de l'Internationale, etc, British Library, 1871, 120 paĝoj.
- ↑ Société des études pratiques d'économie sociale, Unions de la paix sociale, Société international de science sociale, Études sociales - volume 10, 1885, 580 paĝoj.
- ↑ Séverin Robert plu le Maitron.
- ↑ Jean Desfrane, Histoire d'une ville, Besançon : le temps retrouvé, Cêtre, 1990, 187 paĝoj.
- ↑ Alexandre Estignard, La République et la guerre à Besançon. Par un patriote comtois, Imprimerie et Lithographie de J. Jacquin, 1872.
- ↑ Arthur Lehning, Michel Bakounine. Théorie et pratique du fédéralisme anti-étatique en 1870-1871.
- ↑ Fernand Rude, De la guerre à la Commune, Éditions Anthropos, 1972, 611 paĝoj.
- ↑ Comité historique du centre-est, Centre national de la recherche scientifique, Université de Clermont-Ferrand I, Université des sciences sociales de Grenoble, Université de Lyon II, Université Jean Moulin, Université de Saint-Étienne, Centre universitaire de Savoie, Cahiers d'histoire - volumes 24 à 25, 1979.
- ↑ Arthur Lehning, Œuvres complètes de Bakounine: Michel Bakounine sur la guerre france-allemande et la révolution sociale en France 1870-1871, Éditions Champ Libre, 1979.