Korsikaj foliaj kaj miksaj montarbaroj

Korsikaj foliaj kaj miksaj montarbaroj
ekoregiono
ekoregiono, ekoregiono laŭ Monda Natur-Fonduso [+]
Korsikaj foliaj kaj miksaj montarbaroj (Tero)
	Situo de la ekoregiono.
	Vikimedia Komunejo: Corsican montane broadleaf and mixed forests [+]
	v • d • r

La korsikaj foliaj kaj miksaj montarbaroj estas tersupraĵa ekoregiono el la mediteranea ekoprovinco de la palearktisa ekozono laŭ la tipologio de la Monda Natur-Fonduso (WWF). Ĝi estas parto de la tutmondaj 200-regiono kiu ampleksas la tutan mediteranean regionon. La ekoregiono kongruas kun samnoma regiono difinita de la Eŭropa Vivmedia Agentejo. Biome la ekoregiono apartenas al mediteraneaj arbaroj, duonarbaroj kaj arbustaroj de la korsikaj altaltitudaj montaroj.

Priskribo

La ekoregiono kovras areon de 3 600 km2, proksimume 40% de la insula areo. Je pli malta altitudo la montarbaroj estas ĉirkaŭataj de la tirenaj-adriatikaj sklerofilaj kaj miksaj arbaroj. La plej altaj pintoj en la ekoregionoj estas Cinto-Monto (2 710 m) kaj Rotondo-Monto (2 625 m).

Flaŭro

La ekoregiono ampleksas plurajn diferencajn arbarajn komunumojn, kiuj varias laŭ altitude kaj elmeto.

Pli malaltaj altitudoj estas okupitaj de arbaroj de ĉiamverdaj sklerofilaj kverkoj, inkluzive de la anzino (Quercus ilex) kaj la korkokverko (Q. suber).

Mezaj altitudoj superrege estas arbaroj de la pinastro (Pinus pinaster) alternantaj de arbaroj de miksaj foliaj deciduaj arboj, inkluzive de la lanuga kverko (Q. pubescens), la tigfrukta kverko (Q. petraea), la eŭropa ostrio (Ostrya carpinifolia), la korfolia alno (Alnus cordata) kaj la ordinara kastaneo (Castanea sativa).

Je la pli altaj altitudoj, arbaroj de la nigra pino (Pinus nigra subsp. salzmannii var. corsicana) superregas sur la pli varmaj suden-fruntantaj deklivoj, dum la blanka abio (Abies alba) kaj la eŭropa fago (Fagus sylvatica) prosperas sur la pli malvarmetaj norden-fruntantaj deklivoj. La pli altaj altitudoj estas sub-altmontaraj arbedaroj kun la verda alno (Alnus viridis), la ordinara junipero (Juniperus communis subsp. alpina), la sikomora acero (Acer pseudoplatanus), kaj arbareroj de la penda betulo (Betula pendula).

Vidu ankaŭ

Palearktisaj mediteraneaj arbaroj, duonarbaroj kaj arbustaroj
PA1201 Egeaj kaj okcident-turkaj sklerofilaj kaj miksaj arbaroj	Bulgario, Grekio, Nord-Makedonio, Turkio
PA1202 Anatoliaj koniferaj kaj deciduaj miksarbaroj	Turkio
PA1203 Kanariaj sekaj duonarbaroj kaj arbaroj	Hispanio
PA1204 Korsikaj foliaj kaj miksaj montarbaroj	Francio
PA1205 Kretaj mediteraneaj arbaroj	Grekio
PA1206 Kipraj mediteraneaj arbaroj	Kipro
PA1207 Orient-mediteraneaj koniferaj-sklerofilaj-foliarbaj arbaroj	Israelo, Jordanio, Libano, Sirio, Turkio
PA1209 Iberaj sklerofilaj kaj kvazaŭdeciduaj arbaroj	Hispanio, Portugalio
PA1210 Iliraj deciduaj arbaroj	Albanio, Bosnio kaj Hercegovino, Kroatio, Grekio, Italio, Slovenio
PA1211 Italaj sklerofilaj kaj duondeciduaj arbaroj	Francio, Italio
PA1212 Mediteraneaj sekaj duonarbaroj de akacio kaj arganio	Alĝerio, Kanarioj ( Hispanio), Maroko
PA1213 Mediteraneaj sekaj duonarbaroj kaj stepo	Alĝerio, Egiptio, Libio, Maroko, Tunizio
PA1214 Mediteraneaj nordafrikaj arbaroj kaj duonarbaroj	Alĝerio, Libio, Maroko, Tunizio, Hispanio
PA1215 Nordorient-hispanaj kaj sud-francaj mediteraneaj arbaroj	Francio, Hispanio
PA1217 Pind-montaraj miksaj arbaroj	Albanio, Grekio, Nord-Makedonio, Serbio
PA1220 Sud-anatoliaj koniferaj kaj deciduaj montarbaroj	Israelo, Libano, Sirio, Turkio
PA1222 Tirenaj-adriatikaj sklerofilaj kaj miksaj arbaroj	Francio, Italio, Kroatio

Eksteraj ligiloj

Kategorio Korsikaj foliaj kaj miksaj montarbaroj en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj)

	Portalo pri Eŭropo
	Portalo pri Biologio
	Portalo pri Geografio