La vaquilla
| La vaquilla | |
|---|---|
| |
| filmo | |
| Originala titolo | La vaquilla |
| Originala lingvo | hispana lingvo |
| Kina aperdato | 1985 |
| Ĝenro | komedia filmo |
| Kameraado | Carlos Suárez |
| Reĝisoro(j) | Luis García Berlanga |
| Produktisto(j) | Alfredo Matas |
| Scenaro | Rafael Azcona • Luis García Berlanga |
| Muziko de | Miquel Asins |
| Rolantoj | Alfredo Landa • José Sacristán • Eduardo Calvo • Guillermo Montesinos • Santiago Ramos • Carles Velat • Violeta Cela • Agustín González • María Luisa Ponte • Juanjo Puigcorbé • Valeriano Andrés • María Elena Flores • Antonio Gamero • Rafael Hernández • Fernando Sancho • Pedro Beltrán • Luis Ciges • Ana Gracia • Sergio Mendizábal • Adolfo Marsillach • Amparo Soler Leal • Balbino Lacosta • Amelia de la Torre • Valentín Paredes |
| IMDb | |
La vaquilla [baKIlja] (La bovido) estas hispana komedia filmo de 1985 de la reĝisoro Luis García Berlanga kiu atingis enorman popularecon. La filmo proponas rigardon al la Hispana Enlanda Milito pere de komedio ĉefrolulita de grupo de soldatoj de la Respublika Armeo enfiltritaj en zono de la insurekcia flanko.
Intrigo
[redakti | redakti fonton]Dum la Enlanda Milito, en tranĉeo de la Fronto de Aragono, la laŭtparoliloj de la frankisma flanko anoncas la festojn de la proksima vilaĝo, en kiu oni okazigos taŭrludadon. La respublikaj militestroj decidas enfiltri grupon de soldatoj en malamikan teritorion cele al ŝtelado de la bovido uzota por la festo, kiel samtempa klopodo akiri manĝaĵon kaj malhelpi la feston de la frankistoj. La respublikaj soldatoj komisiitaj, estritaj de la brigadestro Castro (Alfredo Landa) kaj la leŭtenanto Broseta (José Sacristán) formas komedian grupon for de la milita stereotipo; dum same iliaj kontraŭoj aperas same kiel malkontentaj de la tranĉea vivo, kaj tio detruas ambaŭkaze la heroan miton montritan de la respektivaj propagandoj. Aliaj enfiltritaj soldatoj estas Mariano (Guillermo Montesinos), lokano de la atakota vilaĝo, la soldato Limeño (Santiago Ramos), kiu ŝajnigas sin taŭrludisto, kaj la soldato Cura (Carles Velat) tiel nomita pastro ĉar estis seminariano antaŭ esti rekrutita.
En la vilaĝo Guadalupe (Violeta Cela) estas pretendita de frankisma suboficiro (kvankam ŝi estis iama fianĉino de la respublika soldato Mariano), pastro dungas kiel messervanton la soldaton Cura, kaj oni observas la kontraston de la afabla frankisma komandanto de la vilaĝo (Agustín González) kontraŭ markizo (Adolfo Marsillach) kiu instigas lin al ofensivo por ke lia enorma bieno jam estu komplete ene de la frankisma zono.
Sekvas malsukcesaj klopodoj por la ŝtelado de la bovido, kiu finfine fuĝas al nenies tero kie ĝi mortas. Frumatene gipoj voras ĝin: neniu partio profitas el la afero.
Filmado
[redakti | redakti fonton]Filmado okazis en Sos del Rey Católico (Provinco Zaragozo), kio rezultis en grava historia evento por la lokanoj, el kiuj multaj partoprenis kiel figurantoj. La buĝeto estis de 250 milionoj da pesetoj (ekvivalenta al miliono kaj duono da eŭroj) kaj oni dungis 500 figurantojn, kio igis ĝin la plej multekosta filmo de la historio de la hispana kinarto.
Eksteraj ligiloj
[redakti | redakti fonton]- Pri la filmo, en la retejo Berlanga Film Museum.
- Scenaro de la filmo.
- Teksto Arkivigite je 2019-08-01 per la retarkivo Wayback Machine en la retejo Berlanga Film Museum; elektronika faksimilo.
- Intervjuoj kun Berlanga pri La Vaquilla, en Versión española], programo de TVE reĝisorita de Cayetana Guillén Cuervo.
- Pri la filmo en la retejo de El Mundo: 25 años de "La vaquilla". 12a de decembro 2009.
- Cuando Berlanga rodó Aragón, artikolo en Heraldo de Aragón.
- Una de Berlanga, artikolo en Vanity Fair.
- "La vaquilla": memoria histórica y humor carnavalesco, recenzo en la Biblioteca Virtual Miguel de Cervantes
- La vaquilla.