Saltu al enhavo

Móric Esterházy

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Móric Esterházy
Persona informo
Esterházy Móric
Naskiĝo 27-an de aprilo 1881 (1881-04-27)
en Kastelo Esterházy
Morto 26-an de junio 1960 (1960-06-26) (79-jaraĝa)
en Vieno
Religio Katolika Latina Eklezio vd
Ŝtataneco Hungario Redakti la valoron en Wikidata vd
Partio Constitution Party (en) Traduki
Christian Economic and Social Party (en) Traduki
National Constitution Party (en) Traduki
United Christian Party (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Familio
Dinastio Esterházy vd
Patro Moriz Esterházy von Galántha (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Patrino Františka de Paula Schwarzenberg (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Edz(in)o Countess Margaret Karolyi (en) Traduki (1918–1960) Redakti la valoron en Wikidata vd
Infanoj Mátyás Esterházy, Count Menyhert Alajos Esterhazy (en) Traduki, Count Marcel Gyula Esterhazy (en) Traduki, Countess Monika Margit Esterhazy (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Profesio
Okupo politikisto
komponisto Redakti la valoron en Wikidata vd
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr

Grafo ESTERHÁZY Móric (naskiĝis la 27-an de aprilo 1881 en Pusztamajk, mortis la 28-an de junio 1960 en Vieno, Aŭstrio) estis ĉefministro de Hungario, kiu sensukcese provis obstakli kolapson de la Aŭstrio-Monarĥio. Li komencis sian politikan karieron kiel parlamen ta reprezentanto de la distrikto Terebes (1906).

La 15-an de junio 1917, li ricevis komision de Karlo la 4-a por formi registaron. Li deklaris reformpolitikon kaj volis reformi eĉ la elektojuron. Ĉar li ne sukcesis realigi la imagitan politikon, li abdiksi du monatojn poste, la 20-an de aŭgusto. Li estis inter la 25-a de januaro kaj 8-a de majo1918, la publikbonfara kaj laborafera ministro de la Wekerle-registaro.

Li retiriĝis el la politiko post la milito kaj subskribo de la Trianona pacdiktato. Li reaktiviĝis nur en 1931, kiel reprezentanto de la legitimista (reĝovola) Kristana Ekonomia Partio. Li iĝis prezidanto de la eksterafera komisiono, dum la dua mondmilito estis membro de la defendafera komisiono kaj apogis politikon de la ĉefministro Miklós Kállay. Li restis en Hungario post la milito kaj elmigris nur en 1956 en Aŭstrion.

Li estas avo de la verkisto Péter Esterházy.