Saltu al enhavo

Nacia Muzeo de Virinaj Artistoj

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Nacia Muzeo de Virinaj Artistoj
arta muzeo
neprofitcela organizaĵo
muzeo Redakti la valoron en Wikidata
Lando Usono vd
Situo Vaŝingtono
Arkitekto(j) Waddy Butler Wood vd
Estiĝo 1981
Malfermo 7-a de aprilo 1987
Koordinatoj 38° 54′ 0″ N, 77° 1′ 46″ U (mapo)38.900051-77.029315Koordinatoj: 38° 54′ 0″ N, 77° 1′ 46″ U (mapo)
Nacia Muzeo de Virinaj Artistoj (Centra Vaŝingtono)
Nacia Muzeo de Virinaj Artistoj (Centra Vaŝingtono)
DEC
Situo de Nacia Muzeo de Virinaj Artistoj
Map
Nacia Muzeo de Virinaj Artistoj
Retpaĝo https://nmwa.org/
vdr

La Nacia Muzeo de Virinoj en la Artoj (angle National Museum of Women in the Arts, akronime NMWA) esta muzeo en Vaŝingtono kiu estas unu el la plej grandaj artmuzeoj en Usono kaj la plej granda en la mondo por kolekti ekskluzive artaĵojn de virinoj.

Priskribo

[redakti | redakti fonton]
Interno de la teretaĝo

Kiam granda ekspozicio de artaĵoj kreitaj de virinoj estis montrita unuafoje dum la Monda Kolumba Ekspozicio en 1893, multaj vizitantoj unue sentis la deziron krei domon por virinaj artistoj en la monda historio kun konstanta ekspozicio. Sed nur fine de la 20-a jarcento tiu deziro realiĝis kun la fondiĝo de la "Nacia Muzeo de Virinoj en la Artoj". La ĉefa iniciatinto estis Wilhelmina Cole Holladay , kiu sindoneme rekrutis kelkajn organizaĵojn kaj privatajn individuojn por la projekto. La bazo de la kolekto estis sia propra kolekto, kiun ŝi kunmetis kun sia edzo Wallace F. Holladay ekde la 1960-aj jaroj. En 1981, la nova muzeo estis oficiale integrigita kiel privata, soci-utila institucio. Du jarojn poste, en 1983, impona konstruaĵo estis akirita por la kolekto, kiu antaŭe ne havis propran lokalon. Ĝi estis la antaŭa Framasona Templo de la Grandioza Barako "Distrikto de Columbia" (Vaŝingtono). Post ampleksa laboro sur la konstruaĵo, la muzeo povis malfermi siajn pordojn por la unua fojo en sia propra konstruaĵo en 1987 [1]. La muzeo nun enhavas imponan kolekton de artaĵoj kiuj kovras la periodon de la Renesanco ĝis la estanteco kaj montras ke ekzistas ĉiam virinoj laborantaj kiel artistoj.

Kiam la muzeo estis malfermita en 1987, ĝi prezentis kolekton de pli ol 4 500 pentraĵoj, skulptaĵoj, kaj verkoj de dekoracia kaj aplikata arto. La muzeo okupas la malnovan Framasonan Templon, konstruaĵon listigitan en la Usona Nacia Registro de Historiaj Lokoj [2].

La fondinto de la muzeo kaj ŝia edzo, Wallace Holladay, komencis kolekti arton en la 1960-aj jaroj. Kolektinte signifan nombron da artaĵoj, ili fine decidis krei muzeon kaj esplorcentron.

Elektitaj artaĵoj

[redakti | redakti fonton]

Verkoj ĝis la fino de la 18-a jarcento

[redakti | redakti fonton]
Du pentraĵoj de Lavinia Fontana elmontrita ĉe la NMWA : Portreto de Costanza Alidosi kaj Geedziĝa portreto de bolojna noblino.

Sofonisba Anguissola : Portreto de virino kun ŝia filino; Rosalba Carriera : Alegorio de Ameriko; Lavinia Fontana : Portreto de Virino; La Sankta Familio kun la knabo Johano; Marguerite Gérard : Preludo al koncerto; Angelika Kauffmann : La familio de la Grafo de Gower; Adélaïde Labille-Guiard : Supozita Portreto de la markizino de Lafayette ; Judith Leyster : La Koncerto ; Charlotte Mercier : Portreto de Madeleine de la Bgoière de Perchambault; Portreto de Oliver le Gouidic de Troyen; Louise Moillon : Mortvivo kun citronoj, oranĝoj kaj granatoj; Marie-Geneviève Navarre : Portreto de Virino; Clara Peeters : Mortvivo kun fiŝoj kaj kato; Rachel Ruysch : Floroj en Vazo; floroj en kruĉo; Elisabetta Sirani : Maria kun la infano; Anna Dorothea Therbusch : Virino kun vualo; Elisabeth-Louise Vigée-Lebrun : Portreto de Princino Belozerskij; Portreto de knabeto

Verkoj de la 19-a jarcento

[redakti | redakti fonton]

Cecilia Beaux : Portreto de Ethel Page; Rosa Bonheur : Ŝafo ĉe la Maro; Mary Cassatt : La Bano; Camille Claudel : Juna Knabino kun Pako (Plasto) ; Eva Gonzalès : Portreto de Virino en Blanka; Berthe Morisot : La Birdokaĝo; Lago ĉe la Bois de Boulogne; Lilla Cabot Perry : Portreto de Elsa Tudor; Sinjorino kun viola bovlo; Sinjorino en vespera robo

Verkoj de la 20-a jarcento

[redakti | redakti fonton]

Lola Álvarez Bravo : De Generación en Generación ; Alice Baber : Brulanta Limo ; Sonia Delaunay : Studo por Portugalio ; Eulabee Dix : Portreto de Ethel Barrymore ; knabo kun rufa hararo ; Portreto de Betty Sadler ; Malvina Hoffmann : Anna Pavlova (plasto); Frida Kahlo : Memportreto , dediĉita al Leon Trockij; Ida Kohlmeyer : ŝoforo ; Käthe Kollwitz : Kuŝanta en siaj brakoj (plasto); La Adiaŭo (plasto); Elaine de Kooning : Bakĥo n-ro 3 ; Jardin de Luxembourg VII ; Lotte Laserstein : Aŭdaco, lavado ; Marie Laurencin : Portreto de juna knabino kun ĉapelo ; Doris Lee : Churches in the Sun (Dormeto) ; Paula Modersohn-Becker : Estro de edzino de maljuna kamparano ; Gabriele Münter : Infano kun pilko ; La Staffelsee en aŭtuno ; Matenmanĝo de la Birdoj ; Anne Truitt : Somera Driado (plasto); Suzanne Valadon : Ina nuda kombante siajn harojn ; Bukedo en Imperia Vazo ; La Forĵetita Pupo ; Knabino sur malalta muro ; Marguerite Thompson Zorach : Reklina ina nuda

La unua direktoro de la muzeo estis Anne-Imelda Radice (1983-1989). Nuntempe, la direktoro de la muzeo estas Susan Fisher Sterling, kaj ŝi havas 30 dungitojn sub ŝia kontrolo. La muzeo estas malfermita al vizitantoj lundon-sabate de 10:00 ĝis 17:00, dimanĉe de 12:00 ĝis 17:00. Estas kotizo, $10 por plenkreskuloj, $8 por studentoj kaj vizitantoj pli ol 65-jaraĝaj. Senpaga eniro por vizitantoj sub 18-jaraĝo. La unuan dimanĉon de ĉiu monato, eniro estas senpaga por ĉiuj vizitantoj.


Referencoj

[redakti | redakti fonton]

Eksteraj ligiloj

[redakti | redakti fonton]