Sigmar Polke
| Sigmar Polke | |
|---|---|
| |
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 13-an de februaro 1941 en Oleśnica |
| Morto | 10-an de junio 2010 (69-jaraĝa) en Kolonjo |
| Mortokialo | Kancero 
|
| Tombo | Melaten-Friedhof (en) 
|
| Lingvoj | germana |
| Ŝtataneco | Germanio
|
| Alma mater | Akademio de Belartoj de Duseldorfo
|
| Familio | |
| Frat(in)oj | Wilfrid Polke (mul) kaj Johannes Polke (en)
|
| Infano | Anna Polke (en)
|
| Okupo | |
| Okupo | fotisto grafikartisto gravuristo desegnisto instalada artisto skulptisto dezajnisto pentristo vidartisto
|
Sigmar POLKE (la 13-an de februaro 1941, Oleśnica, Malsupra Silezio - la 10-an de junio 2010, Kolonjo, Germanio), estis germana pentristo kaj postmoderna fotisto, ene de Poparto.
Biografio
[redakti | redakti fonton]Polke estis naskita en Oels, en Malsupra Silezio. Li elmigris kun sia familio al Okcidenta Germanujo en 1953, vojaĝante unue al Okcidenta Berlino kaj tiam al Duseldorfo. Li laboris kiel metilernanto pentrante sur vitro en metiejo en Duseldorfo. De 1961 ĝis 1976 li studis ĉe la Akademio de Arto en Duseldorfo, kie liaj instruistoj estis Karl Otto Götz, Gerhard Hoehme kaj Joseph Beuys.
En 1963 li fondis, kun Gerhard Richter kaj Konrad Lueg, kapitalisman realismon, bildan tendencon ene de pop-arto. Ĝi estis kontraŭ-arta stilo kiu alproprigis la lingvon de reklamado. Tiu ĉi titolo rilatas al socialisma realismo. Ĝi traktas ironie la artan doktrinon de okcidenta kapitalismo, ligita al konsumsocio.
Liaj verkoj estas la ironia reflektado de amaskomunikila manipulado. Ĝi uzas elementojn de moderna pentrarto sed ankaŭ de amaskulturo, kiel reklamado. Li faris pentraĵojn en kiuj, kun spaca traktado, ili ŝanĝas koloron kiam ili reagas al media poluado. Ekde 1965 li faris variaĵojn de verkoj de aŭtoroj kiel Albrecht Dürer aŭ Vasilij Kandinskij, imitaĵoj de malriĉaj kaj koncipaj artaĵoj.
Lia malrespekto direkte al tradiciaj bildaj teknikoj kaj materialoj kaj lia manko de lojaleco al iu formo de reprezentantaro kontribuis al lia reputacio kiel vida revoluciulo.
Li estis profesoro ĉe la Belarta Lernejo en Hamburgo (1970-1971, 1977-1991). Li laboris pri la documenta de Kassel V-VII (1972-1982).
En 1987 li ekloĝis en Kolonjo, kie li laboris ĝis sia morto en 2010, pro kancero.