Tehuelĉa lingvo
| Tehuelĉa lingvo | |
| lingvo • moderna lingvo | |
|---|---|
| Ĉona lingvaro | |
| Lingvistika klasifiko | |
Ĉonaj
| |
| Lingva statuso | 5 krize endanĝerigita |
| Lingvaj kodoj | |
| Lingvaj kodoj | |
| ISO 639-3 | teh |
| Glottolog | tehu1242 |
| Angla nomo | Tehuelche |
| Franca nomo | tehuelche |
La tehuelĉa (ankaŭ konata sub la nomoj Aoniken, Inaquen, Gunua-Kena, Gununa-Kena) estas unu el la ĉonaj lingvoj de Patagonio. Ĝiaj parolantoj estis nomadaj ĉasistoj kiuj okupis teritorion en la aktuala Ĉilio, norde de Fajrolando (Tierra del Fuego) kaj sude de la Mapuĉoj.
La malkresko de la lingvo komencis kun la araŭkanigo de Patagonio, kiam multaj tehuelĉaj popoloj adoptis la mapuĉan lingvon kiel ĉefa lingvo. Dum la mapuĉa kaj la tehuelĉa lingvoj sufiĉe malsimilas de unu la alia, la tehuelĉa estis konsiderinde influita de ĉi tiuj du aliaj lingvoj kaj kulturoj. Dum la 19-a kaj 20-a jarcentoj, la hispana iĝis la dominanta lingvo kiam Argentino kaj Ĉilio akiris sendependecon kaj la hispanparolantaj loĝantoj okupis Patagonion.