Uzanto:Leyth
Etoso
- Saluton! Mi estas Leytho de Perso Vikipedio. Mi ne estas antaŭenirita en Esperanto lingvo, Do bonvolu ĝustigi miajn redaktojn.
- Nun, Me donacas ĉi tiun poemon:
Vi, bela lingvo, Esperanto,
- en mi la penso jam ne mutas;
- parolas sentoj en la kanto,
- per kiu vin mi nun salutas.
- Ho, kie estas via lando? --
- demandas homoj. La respondo:
- La lingvoland' de Esperanto
- jam estas nia tuta mondo!
- Al tuta mond' vi apartenas,
- al alto levas vi la Homon
- kaj kiu vin en koro tenas,
- de vi ricevas Belon, Bonon.
- En homan mondon venas Amo
- per Nova Sento, kormuziko;
- vi faras Pacon el malamo
- kaj fraton el la malamiko.
- Vi donas al mi, Esperanto,
- kulturon novan kaj laboron ...
- Sed kion donu mi, lernanto?
- Akceptu mian tutan koron!
Julio Baghy
Kaj tiu Persa poemo:
- زلف آشفته و خوی کرده و خندان لب و مست .. .. .. .. .. پیرهن چاک و غزل خوان و صُراحی در دست
- نرگسش عربده جوی و لبش افسوس کنان .. .. .. .. .. نیم شب، دوش به بالین من آمد بنشست
- سر فراگوش من آورد به آواز حزین .. .. .. .. .. گفت: «ای عاشق شوریدهی من، خوابت هست؟»
- عاشقی را که چنین باده شبگیر دهند .. .. .. .. .. کافر عشق بود گر نشود باده پرست
- برو ای زاهد و بر دُردکشان خرده مگیر .. .. .. .. .. که ندادند جز این تُحفه به ما روز اَلَست
- آن چه او ریخت به پیمانهی ما نوشیدیم .. .. .. .. .. اگر از خَمر بهشت است وگر باده مست
- خنده جام مِی و زلف گره گیرِ نگار .. .. .. .. .. ای بسا توبه که چون توبهی حافظ بشکست
- Mi tradukos ĉi tiun lastan, Certe!
Adiaŭo!