Saltu al enhavo

Bogandinskij

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Ne konfuzu ĉi tiun artikolon kun Bogandinskoje.
Bogandinskij
(Богандинский)
urbotipa loĝloko
Flago
administra dividaĵo de Rusio • urban-type settlement in Russia
Oficiala nomo: Богандинский
Lando Rusio Rusio
Ŝtato Tjumena provinco
Regiono Urala federacia regiono
Distrikto Tjumena distrikto
kampara municipo Bogandinska kampara municipo
Situo Bogandinskij
 - koordinatoj 56° 53′ 34″ N 65° 53′ 24″ O / 56.89278 °N, 65.89000 °O / 56.89278; 65.89000 (mapo)
Loĝantaro  (2021)
Horzono UTC+5
Poŝtkodo 625520, 625521
ОКТМО 71644410101
OKATO 71244552
Aŭtokodo 72
Telefonkodo +7 3452
Bogandinskij (Rusio)
Bogandinskij (Rusio)
DEC
Situo kadre de Rusio
Bogandinskij (Tjumena provinco)
Bogandinskij (Tjumena provinco)
DEC
Situo kadre de Tjumena provinco
Map
v • d • r

Bogandinskij (ruse Богандинский) estas urbotipa loĝloko en Tjumena distrikto (Tjumena provinco, Rusio), centro de Bogandinska kampara municipo (ruse Богандинское сельское поселение).

Geografio

[redakti | redakti fonton]

Bogandinskij situas ambaŭflanke de la ŝoseo R-402 (parto de E22), proksimume 338 km for de la sud-orienta rando de Tjumeno.

Loĝantaro

[redakti | redakti fonton]
Loĝantaro de Bogandinskij
1970[1] 1979[2] 1989[3] 2002[4] 2009[5] 2010[6] 2012[7] 2013[8] 2014[9]
4 762 6 598[10] 8 829 9 647 10 374 9 894 9 925 10 019 10 084
2015[11] 2021[12] - - - - - - -
10 348 11 627 - - - - - - -

Nomo

[redakti | redakti fonton]

Sian nomon la vilaĝo ricevis pro apuda rivero Boganda. Siavice la nomo Boganda derivas de la tataraj vortoj bogen (hodiaŭ) kaj anda (loko), do loko situanta je unutaga distanco. Ĝi efektive estis atingebla je unu se veturi de la malnova tatara ĉefurbo Ĉimgi-Tura[13].

Historio

[redakti | redakti fonton]

En 1910–1913 estis konstruata fervojlinio Tjumeno — Omsko, kiu estis unutraka, do post ĉiuj 5–10 km estis kreataj preterpasejoj. Unue aperis du domoj. En la 1930-aj kaj 1940-aj jaroj surloke aktive evoluis arbohakado kaj lignoprilaborado, kio progresigis la vilaĝon. En 1942 estis establita lignokompanio (ruse леспромхоз), produktinta diversajn tabulojn[14].

Ĝis 1950 en la vilaĝo estis iom pli ol 100 kortoj. En 1964 komenciĝis konstruado de la kombinato de ferbetonaĵoj, en julio 1966 ĝi ekfunkciis. Samtempe komenciĝis fabrikado de krevargilo. En 1972 estis kreita skvaro de la 50-a datreveno de Sovetunio[15].

En 1967 Bogandinskij ricevis statuson de urbotipa loĝloko. Komence de la 1980-aj jaroj ĉe orienta rando de la setlejo, laŭlonge de la Jalutorovska landvojo aperis unuaj pluretaĝaj domoj. La setlejo dividiĝis je du partoj: malnova (ĉe la fervojo) kaj nova (oriente de la ŝoseo). Fine de 1984 malfermiĝis kulturdomo kun du spektejoj[15], aperis sportejo. En 1985 al la novaj kvartaloj translokiĝis vilaĝa konsilio (ruse поселковый совет). En la 1980-aj jaroj funkciis loka forstejo, do ĉiuj arbaroj jam estis forhakitaj kaj plantitaj denove. En la vilaĝo troviĝis ĉefsidejo de la sovĥozo "Tjumenskij", kies specialiĝo estis buĉbrutoj. Ĝi havis filiojn en vilaĝoj Amanadskoje, Maraj, Filippoviĉi, Pesjanka, Kiŝtirla, Knjaĵevo. En la setlejo funkcias granda gaspumpejo, transportanta tergason al Tjumeno[16].

Vidu ankaŭ

[redakti | redakti fonton]

Referencoj

[redakti | redakti fonton]
  1. ↑ Всесоюзная перепись населения 1970 года Численность городского населения РСФСР, ее территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу (ruse). Демоскоп Weekly. Arkivita el la originalo je 2013-09-29. Alirita 2013-09-25.
  2. ↑ Всесоюзная перепись населения 1979 года Численность городского населения РСФСР, ее территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу. (ruse). Демоскоп Weekly. Arkivita el la originalo je 2021-11-07. Alirita 2013-09-25.
  3. ↑ Всесоюзная перепись населения 1989 г. Численность городского населения РСФСР, ее территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу (ruse). Демоскоп Weekly. Arkivita el la originalo je 2011-09-26. Alirita 2024-07-31.
  4. ↑ Всероссийская перепись населения 2002 года. Том. 1, таблица 4. Численность населения России, федеральных округов, субъектов Российской Федерации, районов, городских поселений, сельских населённых пунктов - райцентров и сельских населённых пунктов с населением 3 тысячи и более (ruse). Arkivita el la originalo je 2024-01-09. Alirita 2024-07-31.
  5. ↑ Численность постоянного населения Российской Федерации по городам, посёлкам городского типа и районам на 1 января 2009 года (ruse). Arkivita el la originalo je 2024-06-21. Alirita 2014-01-02.
  6. ↑ Всероссийская перепись населения 2010 года. Численность населения и его размещение в Тюменской области (ruse). Arkivita el la originalo je 2023-08-29. Alirita 2014-05-10.
  7. ↑ Численность населения Российской Федерации по муниципальным образованиям. Таблица 35. Оценка численности постоянного населения на 1 января 2012 года (ruse). Arkivita el la originalo je 2023-06-11. Alirita 2014-05-31.
  8. ↑ Численность населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2013 года. — М.: Федеральная служба государственной статистики Росстат, 2013. — 528 с. (Табл. 33. Численность населения городских округов, муниципальных районов, городских и сельских поселений, городских населённых пунктов, сельских населённых пунктов). (ruse). Arkivita el la originalo je 2024-07-17. Alirita 2013-11-16.
  9. ↑ Таблица 33. Численность населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2014 года (ruse). Arkivita el la originalo je 2024-07-17. Alirita 2014-08-02.
  10. ↑ Всесоюзная перепись населения 1979 года Численность городского населения РСФСР, ее территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу. (ruse). Демоскоп Weekly. Arkivita el la originalo je 2021-11-07. Alirita 2013-09-25.
  11. ↑ Численность населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2015 года (ruse). Arkivita el la originalo je 2015-09-23. Alirita 2015-08-06.
  12. ↑ Таблица 5. Численность населения России, федеральных округов, субъектов Российской Федерации, городских округов, муниципальных районов, муниципальных округов, городских и сельских поселений, городских населенных пунктов, сельских населенных пунктов с населением 3000 человек и более (ruse) (XLSX) (2017-07-31). Arkivita el la originalo je 2022-09-01. Alirita 2022-09-01.
  13. ↑ Иваненко, А. С.. (1988) Окрестности Тюмени (ruse), p. 135. ISBN = 5-7529-0067-0.
  14. ↑ Иваненко, А. С.. (1988) Окрестности Тюмени (ruse), p. 137. ISBN = 5-7529-0067-0.
  15. ↑ 15,0 15,1 Поротников, В.. (1993) Тюменский район вчера и сегодня: сборник материалов (ruse), p. 50. ISBN =.
  16. ↑ Иваненко, А. С.. (1988) Окрестности Тюмени (ruse), p. 138. ISBN = 5-7529-0067-0.
Elŝutita el "https://eo.wikipedia.org/w/index.php?title=Bogandinskij&oldid=8845194"