Saltu al enhavo

Ludwig Dindorf

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Ludovicus Dindorfius
(1805-1871)
"La kampanjo de Ciro la Granda", verko de Ksenofono, eldonita de Ludwig Dindorf, Lepsiko, en la 1824-a.
"La kampanjo de Ciro la Granda", verko de Ksenofono, eldonita de Ludwig Dindorf, Lepsiko, en la 1824-a.
Persona informo
Naskiĝo 3-an de januaro 1805
en Lepsiko, Germanio
Morto 6-an de septembro 1871
en Lepsiko, Germanio
Lingvoj germana vd
Ŝtataneco Germanio Redakti la valoron en Wikidata vd
Alma mater Universitato de Lepsiko
Familio
Patro Gottlieb Immanuel Dindorf Redakti la valoron en Wikidata vd
Gefratoj Wilhelm Dindorf Redakti la valoron en Wikidata vd
Profesio
Okupo klasika filologo Redakti la valoron en Wikidata vd
vd Fonto: Vikidatumoj
v • d • r

Ludwig August DINDORF estis germana klasika filologo kaj helenisto. Li aperis per sennombraj eldonoj de grekaj aŭtoroj, kiuj estis represitaj plurfoje inter la 19-a kaj 20-a jarcentoj. La plej gravaj eldonoj de Dindorf laŭ tekstkritiko estis la eldonoj de la filozofo Ksenofono, la historiisto Diodoro Sicilia, kaj la Paska kroniko konata ankaŭ kiel Aleksandria Kroniko.

"Grekaj negravaj historiistoj", verko de Ludwig August Dindorf, publikita en Lepsiko, 1870

Vivo

[redakti | redakti fonton]

Dindorf estis la filo de la lingvisto Gottlieb Immanuel Dindorf (1755-1812) kaj pli juna frato de la klasika filologo Wilhelm Dindorf. En la aĝo de sep li estis akceptita en la kvara serio de la Thomas-lernejo en Lepsiko, kaj en la aĝo de ok li moviĝis supren al la tria serio (post la morto de sia patro). En 1814 li translokiĝis al la monaĥeja lernejo en Donndorf dum unu-kaj-duono jaroj. La 26-an de April, 1816, li reeniris la mezlernejon de la Thomas-lernejo, estis transigita al la Unua en 1818, diplomiĝis en lernejo la 10-an de aprilo 1820 kaj komencis studi klasikan filologion en la Universitato de Lepsiko. Tie li estis forte influita fare de Gottfried Hermann, tiel ke li ĉiam pli turniĝis al greka tekstkritiko kaj publikigis eldonon de la verkoj de Ksenofono, [1] kaj Agezilao antaŭ ol kompletigi siajn studojn.

Post kompletigado de siaj studoj, Dindorf vivis kiel privata akademiulo en Lepsiko. Kune kun sia frato Wilhelm, li reviziis la "Thesaurus linguae Graecae" de Henricus Stephanus inter 1831 ĝis 1865.

Scienca laboro

[redakti | redakti fonton]

Dindorf daŭrigis sian tekstokritikan laboron seninterrompe ekde siaj studoj. Por la Teubneriana Biblioteko li redaktis la verkojn de Tucidido (1824), Ksenofono (1824–26), Heziodo (1825) kaj Eŭripido (1825). La Ksenofona eldono estis reeldonita kun novaj notoj en 1829-31 fare de la berlina eldonisto Georg Reimer (1828-1866). Dindorf produktis la unuan eldonon de Anabasis kun tekst-kritika korektaĵo. Li ankaŭ publikigis aliajn grekajn historiistojn: dum sia vivo li aperigis kvar eldonojn de Diodoro Sicilia (1826 en kvar volumoj, 1828-31 en kvin volumoj, 1842 en kvin volumoj, 1867-68 lia lasta, plibonigita eldono en kvin volumoj), Johano Malalaso (1831), la Chronicon paschale (1832), Paŭzanio (1845), Kasio Diono (1863–65 en kvin volumoj), Polibio (1866–68 en kvar volumoj), Johannes Zonaras (1868–1875 en ses volumoj) kaj la tielnomitaj "Negravaj grekaj historiistoj" (1870-71 en du volumoj).

Sufiĉe filologia eldono estis la "Dionis Chrysostomi orationes" ("Oratoraĵoj de Diono Krizostomo") en du volumoj, 1857). Kunlaboro pri "Thesaurus Linguae graecae" de Henricus Stephanus en 9 volumoj (pariza 1831–65).[1]

Verkaro

[redakti | redakti fonton]

Vidu ankaŭ

[redakti | redakti fonton]

Referencoj

[redakti | redakti fonton]
  1. ↑ Artikolo tradukita el la germana samnoma Vikipedia dokumento.
Elŝutita el "https://eo.wikipedia.org/w/index.php?title=Ludwig_Dindorf&oldid=8946279"