Saltu al enhavo

Sozonovo (Tjumena provinco)

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Sozonovo
(Созоново)
vilaĝo
vilaĝo
Oficiala nomo: Созоново
Lando Rusio Rusio
Ŝtato Tjumena provinco
Regiono Urala federacia regiono
Distrikto Tjumena distrikto
kampara municipo Kaskara kampara municipo
Ŝoseo P404
Rivero Turo
Situo Sozonovo
 - koordinatoj 57° 08′ 39″ N 66° 18′ 19″ O / 57.14417 °N, 66.30528 °O / 57.14417; 66.30528 (mapo)
Loĝantaro  (2017)
Horzono UTC+5
Poŝtkodo 625514
ОКТМО 71644474101
OKATO 71244874001
Aŭtokodo 72
Telefonkodo +7 3452
Sozonovo (Tjumena provinco) (Rusio)
Sozonovo (Tjumena provinco) (Rusio)
DEC
Situo kadre de Rusio
Sozonovo (Tjumena provinco) (Tjumena provinco)
Sozonovo (Tjumena provinco) (Tjumena provinco)
DEC
Situo kadre de Tjumena provinco
Map
vdr

Sozonovo (ruse Созоново, Sozonovo) estas vilaĝo en Tjumena distrikto (Tjumena provinco, Rusio), parto de Kaskara kampara municipo (ruse Каскаринское сельское поселение).

Geografio

[redakti | redakti fonton]

Sozonovo situas en la sud-okcidenta parto de Tjumena provinco kaj la respektiva parto de Okcident-Siberia Malaltebenaĵo, sur maldekstra bordo de la rivero Turo, proksimume 37 km for de la suda rando de Tjumeno. Ĝi situas sude de P404 (la Tobolska landvojo), inter vilaĝoj Parenkino kaj Malkovo.

Ĉirkaŭ Sozonovo
P404
Ŝĉerbak Sozonovo lago Prorva, kooperativo Pticevod
rivero Turo

Loĝantaro

[redakti | redakti fonton]

En 2002 plejparto de la loĝantoj estis rusoj (85%)[1].

Loĝantaro de Sozonovo
2002[1] 2010[2] 2012[3] 2013[4] 2014[5] 2015[6] 2016[7] 2017[8] -
1 232 1 596 1 553 1 525 1 575 1 563 1 579 1 576 -

Komence de la 1860-aj jaroj tie estis 115 kortoj, en kiuj loĝis 236 viroj kaj 274 inoj. Vilaĝanoj kultivis 250 desjatinojn (273 hektarojn) da grenaj kampoj, havis 250 ĉevalojn, 200 bovinojn, 400 ŝafojn, 40 kaprojn kaj 250 porkojn[9]. Plejparto de la loĝantoj estis ekzilitoj. Ili okupiĝis pri grenkultivado, fiŝkaptado, falĉado de fojno sur vastaj herbejoj ĉe la rivero Turo. Iuj specialiĝis pri transportado de pasaĝeroj, kargoj kaj poŝto laŭ la Tobolska landvojo. Krome ili okupiĝis pri metioj: forĝado, ĉarpentado, forŝirado de arboŝeloj uzotaj por tanado de ledo, faris bastomatojn kaj fiŝkaptajn retojn[10].

En la 1860-aj jaroj en la vilaĝo funkciis preĝejo kun miraklofara ikono de Nikolao de Mira. Ĝi estis farita el ligno kaj laŭ legendo mirakle saviĝis dum incendio[10].

En januaro 2000 la preĝejo jam havis nomon de Katarina el Aleksandrio kaj iĝis paroĥa preĝejo de la preĝejo de Ĉiuj Sanktuloj (Tjumeno)[11].

Vidu ankaŭ

[redakti | redakti fonton]

Referencoj

[redakti | redakti fonton]
  1. 1,0 1,1 Данные Всероссийской переписи населения 2002 года: таблица № 02c. Численность населения и преобладающая национальность по каждому сельскому населённому пункту (ruse). Rosstat. Arkivita el la originalo je 2024-08-08. Alirita 2024-09-05.
  2. Всероссийская перепись населения 2010 года. Численность населения и его размещение в Тюменской области (ruse). Arkivita el la originalo je 2023-08-29. Alirita 2014-05-10.
  3. Численность населения Российской Федерации по муниципальным образованиям. Таблица 35. Оценка численности постоянного населения на 1 января 2012 года (ruse). Arkivita el la originalo je 2023-06-11. Alirita 2014-05-31.
  4. Численность населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2013 года. — М.: Федеральная служба государственной статистики Росстат, 2013. — 528 с. (Табл. 33. Численность населения городских округов, муниципальных районов, городских и сельских поселений, городских населённых пунктов, сельских населённых пунктов). (ruse). Arkivita el la originalo je 2024-07-17. Alirita 2013-11-16.
  5. Таблица 33. Численность населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2014 года (ruse). Arkivita el la originalo je 2024-07-17. Alirita 2014-08-02.
  6. Численность населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2015 года (ruse). Arkivita el la originalo je 2015-09-23. Alirita 2015-08-06.
  7. Численность населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2016 года (ruse). Arkivita el la originalo je 2021-05-08. Alirita 2018-10-05.
  8. Численность населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2017 года (ruse) (2017-07-31). Arkivita el la originalo je 2017-07-31. Alirita 2017-07-31.
  9. Стефановский, Василий (1860–1864). “Статистическое описание Тюменского округа Тобольской губернии, в промышленном отношении”, Тобольские губернские ведомости [citata laŭ: Тобольские губернские ведомости. Сотрудники и авторы: Книга II. Антология тобольской журналистики конца XIX — начала ХХ в. — Тюмень: Мандр и Ка, 2004. ISBN 5-93020-317-2.]. (ru), p. 67. 
  10. 10,0 10,1 Стефановский, Василий (1860–1864). “Статистическое описание Тюменского округа Тобольской губернии, в промышленном отношении”, Тобольские губернские ведомости [citata laŭ: Тобольские губернские ведомости. Сотрудники и авторы: Книга II. Антология тобольской журналистики конца XIX — начала ХХ в. — Тюмень: Мандр и Ка, 2004. ISBN 5-93020-317-2.]. (ru), p. 61. 
  11. Город Тюмень. Храм во имя Всех Святых (ruse). la Tobolska kaj Tjumena eparĥio. Arkivita el la originalo je 2019-11-25. Alirita 2022-06-10.