Ĝeneva Biblioteko
| Ĝeneva Biblioteko | |||||
|---|---|---|---|---|---|
 
| |||||
| universitata biblioteko memora institucio muzeo publika biblioteko kolekto 
| |||||
| Komenco | 1559 vd | ||||
| Geografia situo | CH1903: 500168 / 117207 (mapo)46.1989023085946.1453009253166Koordinatoj: 46° 11′ 56″ N, 6° 8′ 43″ O; CH1903: 500168 / 117207 (mapo) | ||||
| Lando(j) | Svislando vd | ||||
| Situo | Genève-Cité | ||||
| Adreso | Promenade des Bastions 1, 1205 Genève | ||||
| Poŝtkodo | 1211 | ||||
| |||||
 Ĝeneva Biblioteko | |||||
| |||||
| Retejo | Oficiala retejo | ||||
La Geneva Biblioteko (france Bibliothèque de Genève, mallongigita BGE) estas unu el la plej malnovaj bibliotekoj en Svislando. Fondite fare de Johano Kalvino en 1559. En la jaroj 1907–2006 ĝi nomiĝis Bibliothèque publique et universitaire (BPU, Publika kaj Universitata Biblioteko). Ekde 2006, ĝi estas nomita la Ĝeneva Biblioteko (Bibliothèque de Genève )
Ĝi okupas diversaj konstruaĵojn ĉirkaŭ la urbo: la ĉefa ejo en Parc des Bastions, la Musée Voltaire, La Musicale kaj la Centro Ikonografia. Ĝi ankaŭ administras la bibliotekon en Vilao La Grange.[1]
Ĝi fokusiĝas pri la humanecaj kaj la sociaj sciencoj kun speciala emfazo pri la Reformacio, la Klerismo kaj Genevensio (t.e. io ajn eldonita en Ĝenevo aŭ kies aŭtoro aŭ temo estas konektita al la urbo).
Historio
[redakti | redakti fonton]Ĝenevo havas unu el la malnovaj laŭleĝaj deponejaj sistemoj en la mondo, ekde 1539, kun ĉiuj ĝenevanaj eldonoj originale deponitaj ĉe Chambre des comptes. Johano Kalvino kreis la bibliotekon dudek jaroj poste por servi la Académie en kio estas nun Collège Calvin. La plej frua mencio de la biblioteko revenas al 1562.[2] En 1720, la ĝenevon teologo Ami Lullin akiris la Petau kolekto de iluminitaj manuskriptoj kaj donacis ĝin al la biblioteko en 1756.
En 1872, la biblioteko translokiĝis al ties nuna konstruaĵo en Parc des Bastionoj apud Universitato de Ĝenevo. Aliaj partoj sub la respondeco de la biblioteko estas La Institut et Musée Voltaire kiu estis fondita en 1954, la muzika biblioteko de Ĝenevo, nun nomata La Musicale en 1962 kaj la Centro d'iconographie en 1993.
En 1999, la biblioteko estis aldonita la svisan inventarion de kultura nemoveblaĵo de nacia kaj regiona signifo. En 2011, ties Jean-Jacques Rousseau kolektoj estis inkluzivita en la Memoro de la Monda de Unesko.
Kolektoj
[redakti | redakti fonton]Jam en 1539 en Ĝenevo, ordono estis eligita ordonante al lokaj presejoj sendi plurajn kopiojn de siaj publikaĵoj al la Konta Ĉambro. La konservitaj katalogoj de la biblioteko informas pri la konstanta kresko de la kolekto: en 1572 estis 720 volumoj, en 1612 1 200, en 1702 3 500, 1779 15 mil kaj pli ol 70 mil en 1872. La kolekto pliiĝis ankaŭ danke al donacoj de homoj kiel Jan Kalwin, François Bonivard kaj Pierre Vermigli.[3] En 1907, per juĝa decido, la biblioteko perdis la rajton akiri la devigan ekzempleron. La akto de la 29-a de aprilo 1967 havigas al la biblioteko aliron al presaĵoj eldonitaj en la Ĝeneva kantono.[4]
La 20-an de aprilo 1999, unuafoje en la historio de la biblioteko, estis kreita malgranda (komence 10.000 volumoj, pligrandigita al 40.000 volumoj) kolekto kun libera aliro. La ceteraj kolektoj estis kaj disponeblas post mendo.[5]
En 2018, la kolekto de la biblioteko konsistis el pli ol 2 600 000 librovolumoj, 31 000 mapoj, 165 000 mikrofilmoj, 65 000 manuskriptoj, kaj 10,800 aŭdlibroj. Pli ol 660 000 e-libroj kaj 30,500 aliaj dokumentoj estis haveblaj rete.[6]
Memoro pri la Mondo
[redakti | redakti fonton]En 2011, la kolektoj posedataj fare de la biblioteko ligitaj al Jean-Jacques Rousseau estis enigitaj en la Memoro de la Mondo- kolekto. La unuaj manuskriptoj en la kolekto estis donacitaj al la Biblioteko en 1761 fare de Paul Moultou, amiko kaj eldonisto de Rousseau. En 1835, lia nepo Amélie Streckeisen-Moultou donacis la manuskripton de Dialogoj al la biblioteko kaj heredis la manuskriptojn de: Konfesoj, Pri la Socia Kontrakto, La Profesio de Kredo de Savoja Vikario (kiu estas parto de Emil) kaj aliaj. En la jaroj 1873-1876, Jean-Charles Coindet donacis la manuskripton de Emil, la volumon de La nova Helojzo al la biblioteko kun aŭtografo, manuskripto de Considérations sur le gouvernement de Pologne kaj pluraj leteroj. La kolekto estis sisteme kompletigita. En 2007, alia donaco estis farita fare de membroj de la Oesterlé-Masset-familio asociita kun Paul Moultou.[7]
La ĉefaj ejoj (Bastionoj)
[redakti | redakti fonton]
Libroj
[redakti | redakti fonton]En 2014, estis pli ol du milionoj da presitaj volumoj en la kolektoj de la biblioteko.[8] Ekde la 20a jarcento, la biblioteko fokusiĝis pri la humanecaj kaj sociaj sciencoj. Multaj de ties inkunabloj kaj aliaj fruaj modernaj libroj estas skanitaj kaj haveblaj rete.
Manuskriptoj
[redakti | redakti fonton]Tiel kiel 1,500 papirusoj kaj 380 mezepokaj manuskriptoj, la Bibliothèque de Genève tenas la paperojn de ĝenevaj famuloj kiel John Calvin, Jean-Jacques Rousseau, Horace-Bénédict de Saussure, Édouard Naville, Emile Jaques-Dalcroze kaj Nicolas Bouvier.[9]
Mapoj
[redakti | redakti fonton]La mapa kolekto estis komencita en 1893, kiam la ĝenevan kartografo Ĉarles Perron, kiu desegnis plejparton de la mapoj por Élisée Reclus Nouvellede Géographie universelle, aldonis proksimume 7 000 erojn al la biblioteko. Ĝi nun havas preskaŭ 45 000 mapoj, de la 16a ĝis la mezo de la 20-a jarcento.[10]
Mapoj de la urbo kaj kantono de Ĝenevo estas tenita ĉe la ikonografia centro. La evoluo de Ĝenevo super la jarcentoj povas esti vidita sur la GE200.Ch retejo uzanta kelkaj de ĉi tiuj mapoj.
Afiŝoj
[redakti | redakti fonton]La biblioteko komencis kolekti afiŝojn en 1851 kaj nun havas preskaŭ 130 000. La kolekto dokumentas la vivon en Ĝenevo, koncentranta sur reklamado, kulturo, socia vivo, turismo kaj politiko, inkluzive de la luktoj de la 1930aj jaroj kaj protestoj de la 1960aj jaroj kaj 1970aj jaroj.[11]
Galerio
[redakti | redakti fonton]-
Annotation de Florus de Lyon sur St Augustine (BGE, f-ino. Lat. 16, f.16v) -
Silvestro dei Gherarducci, St Agnes en komenca M, f.32 el la Laŭpaŝa de Santa Maria degli Angeli -
![Pierre le Fruitier, vokita Salmon, Traictés de Pierre Salemon Charles VI roy de Franciaj [Dialogoj, dua versia] (BGE, f-ino. Fr. 165, f.4r)](//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/58/Unknown_painter_-_Charles_VI_Talking_to_Pierre_Salmon_-_WGA15883.jpg/73px-Unknown_painter_-_Charles_VI_Talking_to_Pierre_Salmon_-_WGA15883.jpg)
Pierre le Fruitier, vokita Salmon, Traictés de Pierre Salemon Charles VI roy de Franciaj [Dialogoj, dua versia] (BGE, f-ino. Fr. 165, f.4r) -
Brunetto Tesorode Latini, iluminita de la Mastro de la Rouen Échevinage BGE (, f-ino. Fr. 160, f.82r) -
manuskripto de Jeanne de Jussie de La Mallonga Kronika BGE (, f-ino. Suppl. 1453)
_-_WGA08673.jpg)
![Pierre le Fruitier, vokita Salmon, Traictés de Pierre Salemon Charles VI roy de Franciaj [Dialogoj, dua versia] (BGE, f-ino. Fr. 165, f.4r)](/wiki/Dosiero:Unknown_painter_-_Charles_VI_Talking_to_Pierre_Salmon_-_WGA15883.jpg)
Musée Voltaire
[redakti | redakti fonton]La Musée Voltaire, antaŭe konata kiel la Institut et Musée Voltaire, estas ambaŭ kaj muzeo kaj biblioteko dediĉita al Voltaire kaj la 18a jarcento. Ĝi troviĝis sur dekstra banko de Ĝenevo, en la Délices areo. La muzeo havas verkojn de Jean Huber, Jean-Antoine Houdon, Hans Erni kaj aliaj. La biblioteko havas gravan nombron de manuskriptoj kaj 22 000 volumoj, por estu legita en la legada ĉambro (nepruntebla).[12]
La Musicale
[redakti | redakti fonton]
La Musicale, antaŭe konata kiel la Bibliothèque musicale de la ville de Genève, estas la speciala biblioteko de muziko de Ĝenevo, malferma al ĉiuj. Ĝi estas troviĝita proksime al la Konservatorio, la Viktoria Halo kaj la Granda Teatro, ĉe la unua etaĝo de la Maison des artoj du Grütli. Ĝi havas preskaŭ 50 000 muzikajn partiturojn (klasikajn, ĵazajn, rokajn, mondan muzikon...), same kiel rilataj libroj, revuoj, afiŝoj kaj koncertaj programoj de la 19a jarcento.[13]
Centro de ikonografio
[redakti | redakti fonton]
La ikonografia centro, antaŭe konata kiel la Centro d'iconographie de la ville de Genève aŭ CIG, estas arkivo de preskaŭ 4 miliono da bildoj, unuavice de la urbo kaj kantono de Ĝenevo kaj la ĉirkaŭa areo, kvankam ne ekskluzive. Ĝi inkluzivas, ekzemple, fotoj de la Ĝenevon fotisto Frédéric Boissonnas de la Balkanoj, Grekio kaj Nord-Afriko. Ĝi estas troviĝita proksime al la Bulvardo du Pont-d'Arve. Ties kolektoj estas inkluzivita en la svisa inventario de kultura nemoveblaĵo de nacia kaj regiona signifo.[14]
Biblioteko La Grange
[redakti | redakti fonton]
La privata biblioteko de Guillaume Favre (1770-1851) enhavas preskaŭ 5 600 verkojn, en pli ol 12 000 volumoj, pri historio, literaturo kaj antikvaj lingvoj, ankoraŭ en ilia originala enteno en Parc La Grange. Ili povas esti konsultita en la ĉefa Bastiona ejo de la Biblioteko de Genève. Travojaĝoj de la biblioteko okazas ĉiun jaron en majo.[15]
Vidu ankaŭ
[redakti | redakti fonton]Por plia legado
[redakti | redakti fonton]- (2001) David H. Stam: International Dictionary of Library Histories. Fitzroy Dearborn. ISBN 1579582443.
Eksteraj ligiloj
[redakti | redakti fonton]- La Bibliothèque de Genève retejo
- Fruaj libroj sur e-rara.Ch
- Katalogo de papyri Enarkivigis
- Mezepokaj manuskriptoj sur e-kodeksoj.Ch
- Mapoj sur Réro doc
- Digitised bildoj de la Centro d'iconographie
Referencoj
[redakti | redakti fonton]- ↑ Introduction to the library of Villa La Grange
- ↑ History of the Bibliothèque de Genève
- ↑ Historique. Bibliothèque de Genève, institutions.ville-geneve.ch [aliro 2021-01-03] .
- ↑ Presento. Le dépôt légal, institutions.ville-geneve.ch [alirita la 2021-01-03] .
- ↑ Goy, Déjà vingt ans: un libre accès à la Bibliothèque de Genève [alirita la 03-01-2021] ( franca ) . HB
- ↑ Presento. Bibliothèque de Genève, institutions.ville-geneve.ch [aliro 2021-01-03] .
- ↑ MEMORO DE LA MONDO REGISTRO JEAN-JACQUES ROUSSEAU KOLEKTOJ EN ĜeneVO KAJ NEUCHÂTEL (Svislando) [alirita la 03-01-2021] .
- ↑ https://web.archive.org/web/20161016125435/http://institutions.ville-geneve.ch/en/bge/get-to-know-la-bibliotheque/la-bibliotheque/the-library-today/
- ↑ Introduction to the manuscripts collection
- ↑ Introduction to the map collection
- ↑ Introduction to the poster collection
- ↑ The Musée Voltaire. Arkivita el la originalo je 2021-04-11. Alirita 2022-06-13 .
- ↑ La Musicale collections
- ↑ Introduction to the Centre d'iconographie
- ↑ Bibliothèque La Grange collections