Giacomo dal Pozzo
| Iacobus de Puteo (1390-1464) | ||
|---|---|---|
_Decisiones_ex_causis_tam_per_ipsum.png) "Decisiones ex causis tam per ipsum", verko de Jacobus dal Pozzo, eldonita en 1582.
| ||
| Persona informo | ||
| Naskiĝo | 1390 en Alessandrio, Italio | |
| Morto | 3-an de februaro 1464 en Pavio, Italio | |
| Alma mater | Universitato de Pavio Universitato de Torino | |
Giacomo dal POZZO estis itala juristo kaj profesoro de Giasone del Maino kaj Filippo Decio (1454-1535) en la Universitato de Pavio.
Vivo
[redakti | redakti fonton]Li apartenis al altranga familio de Alessandria origino, devigita forlasi sian hejmurbon pro politikaj kialoj en 1403: Dal Pozzo estas fakte priskribita kiel Alesandriano en kelkaj dokumentoj de la tempo. Filo de Corradino, glora juristo, li diplomiĝis kaj doktoriĝis pri civila juro ĉe la Pavia universitato en 1423, kiel videblas el la listoj publikigitaj de Maiocchi por tiu jaro surbaze de la dokumentoj de Bronzio Ubertari. Li estis instruita fare de Pietro Besozzi (1375-1443)kiu instruis en Pavio en tiuj jaroj.
En la akademia jaro 1430-31 li estis nomumita en la Tiĉina jura fakultato por la "Lectura voluminis" kun ĉiujara tasko de 30 florenoj, tre malmulte kompare kun la plej altaj salajroj atribuitaj por tiu jaro al la titularoj de la plej altaj katedroj pri civila kaj kanonika juroj (kiu pasis ekde 300-350 florenoj al 500), sed adekvata al la malpli granda graveco de la instruado, kiu kunportis, kiel precizigite en la pergameno, la devon legi la temo, konsiderata, laŭ la opinio de la instruisto, pli utila, ol la "Tri libroj de la Kodo" kaj ankaŭ ĉiuj Justinianaj Institucioj.
La 15an de marto 1431 li verŝajne eniris la Kolegion de Juristoj: en la registro de la kolegio por tiu jaro estas registrita: "Iacobus de Puteo de Alexandria iuris utriusque doctor". En 1431-32 li malaperis el la listoj de la Pavia universitato por reveni en 1432-33 kiel deputito "ad legenduin in iure civili": precipe, laŭ la atestaĵo de Parodi, li estis konfidita kun la legado de la "Digestwn Novum et Infortiatum"; en '1433-34 li daŭre instruis de la sama katedro kun salajro de 200 florenoj, kiu altiĝis al 250 la sekvan jaron.
Ĉirkaŭ la samaj jaroj li certe instruis ankaŭ en la Universitato de Torino, translokigita al Savigliano, en publike doktora ekzameno en kanonika juro, farita la 13an de septembro 1435 en la monaĥeja preĝejo de Sankta Pietro di Savigliano, li estis inter la promociaj universitataj kuracistoj. En la sekvaj jaroj, oni koncedas al li Pavian civitanecon en lia favoro.
En la ruloj de la Tiĉina Studio li aperis denove en 1439 kun tasko, kiu nun atingis 400 florenojn; dum la jaro, tamen, Dal Pozzo malproksimiĝis de Pavio, laŭ kio povas esti raportita el dokumento ĵus trovita de Renzo Villata: Filippo Maria Visconti fakte, en majo 1440, referencante al la foresto de Dal Pozzo por la antaŭa jaro, diris ke li volas reveni kiel eble plej baldaŭ kaj, en ĉi tiu perspektivo, nuligis ajnajn negativajn mezurojn kiuj eble estis prenitaj kontraŭ la persono kaj liaj havaĵoj.
En '40-41 li denove ĉeestis inter la legantoj de la Studio kun rekompenco nun fiksita je 500 florenoj: li ankaŭ iĝis objekto de du apartaj dukaj mezuroj, intencitaj permesi al li rapidan pagon de liaj kotizoj. Lia katedro kaj salajro estis rekonfirmitaj en la tuj sekvaj jaroj: li tiam dividis la plej altan salajron koncedita al juraj legantoj nur kun Catone Sacco (1394-1463), la titularo de la "Lectura ordinaria iuris civilis".
En 1442 li partoprenis, kiel ekzamenanto, en la licenco pri kanona juro de studento el Ĝenevo kaj en la grado, denove pri kanonika juro, de sacerdoto el Sassari; li tiam aperis, kiel prezentisto, en diplomo pri kanonika juro de la sama jaro; en 1443 kanoniko de Novara prenis privatan civilan ekzamenon kaj tiam li estis licencita "in utroque iure".
Li ankaŭ aperis en la pergamenruloj por 1444-45 kaj 1445-46 (en kiuj pasintjare, li ricevis 1500 florenoj ankoraŭ asignitaj al Sacco, al li estis anstataŭe atribuitaj, laŭ la transskribo de la rulo farita de Maiocchi en la Diplomata Kodo de la Universitato de Pavio, nur 50 florenoj, tamen korektenda al 500 laŭ pli zorge rekta legado). En la jaro 1446 tamen Dal Pozzo atingis la ne modestan salajron de 600 florenoj, tiel superante eĉ tiun de Sacco, kiu konservis la malnovan "salajron".
En la sama jaro li aperis en privata notaria akto, dum en 1447 li aperis kiel kreditoro de nobla akademiulo pri juro, kiu, forlasinte Pavion sen pagi la ŝuldon, lasis kiel garantion garantianton; en 1448 li estis inter la advokatoj starigitaj de kolegoj de la Pavia firmao por pagpostuli malantaŭajn salajrojn. Inter 1448 kaj 1449 Dal Pozzo havis novan ekonomian pliiĝon, certan ateston de kontinua kariera progresado kaj atingis 800 florenojn, konkurante en la Studio, kun nur Apolinaro da Kremono, titulara de la ordinaraj lecionoj pri medicino.[1]
Verkaro
[redakti | redakti fonton]- Decisiones d. Iacobi Pvtei ivrisconsvlti ...: ex causis tam per ipsum, quàm ..., 1596
- Decisiones D. Iacobi Pvtei Ivrisconsulti Praeclarissimi ..., 1582
- Decisiones Iacobi Putei olim Rotae auditoris postmodum, 1612
- Decisiones R.P.D. Iacobi Putei, 1598
- De iure et equitate, Kolonjo, 1580
- Allegatio pro Communitate terrae Valentiae contra Communitatem, 1574
- Responsorum quae vulgo consilia vocantur ad causas ultimarum voluntatum, 1581
- Lectiones juris civilis et canonici, 1458
Vidu ankaŭ
[redakti | redakti fonton]- Catone Sacco (1394-1463) itala juristo
- Francesco Sforza (1401-1466)
- Angelo Simonetta (1410-1472)
- Francesco Filelfo (1398-1481)
- Filippo Decio (1454-1535) itala juristo
- Martin Lipenius (1630-1692)