Stefano Visconti
| Stefano Visconti | ||
|---|---|---|
| Senjoro de Arona | ||
| ||
.svg)
| ||
| Persona informo | ||
| Naskiĝo | 1288 en Milano,  Italio
| |
| Morto | 4-a de julio 1327 en Milano, Italio
| |
| Lingvoj | itala vd | |
| Ŝtataneco | Signoria of Milan (en)   vd
| |
| Familio | ||
| Dinastio | Visconti vd | |
| Patro | Mateo la 1-a Visconti vd
| |
| Patrino | Bonacossa Borri (en) vd
| |
| Gefratoj | Luchino Visconti, Giovanni Visconti, Marco I Visconti (en) kaj Galeazzo la 1-a Visconti vd
| |
| Edz(in)o | Valentina Doria (en) (1317 (Gregoria)–) vd
| |
| Infanoj | Bernabò Visconti, Mateo la 2-a Visconti, Galeazzo la 2-a Visconti vd
| |
| Profesio | ||
| Okupo | aristokrato vd
| |
| vd | Fonto: Vikidatumoj | |
Stefano VISCONTI (naskiĝis en Milano, 1288 - mortis en Milano, en la 4-a de julio 1327) estis filo de Mateo la 1-a kaj frato de Giovanni Visconti[1]. En 1318, li edziĝis al Valentina Doria, kun kiu li havis tri filojn: Mateo la 2-a, Galeazzo la 2-a kaj Bernabò, kiuj, post lia morto, kunregis kiel Senjoroj de Milano, kaj unu filinon Grandiana, konata kiel Diana Visconti, kiu edziniĝis al Ramon de Vilaragut, Barono de Tripi kaj Senjoro de Alcaissia kaj Sollana, ĝenerala kapitano kaj admiralo de la Ŝiparo de la Regno de Sicilio, Donzell de Valencio.
Ĉe la Baziliko de Sankta Eŭstorgio, en Milano, ankoraŭ troviĝas la splenda funebra monumento skulptita en 1359 de Bonino da Campione (1325-1397)[2] liaomaĝe kaj de lia edzino Doria Visconti.
Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]
- Dinastio Visconti
- Ottone Visconti (1207-1295)
- Mateo la 1-a Visconti (1250-1322)
- Galeazzo la 1-a Visconti (1277-1328)
- Luchino Visconti (1287-1349) (1287-1349)
- Giovanni Visconti (1290-1354)
- Azzone Visconti (1302-1339)
- Mateo la 2-a (1319-1355)
- Galeazzo la 2-a Visconti (1320-1378)
- Bernabò Visconti (1323-1385)
