Dubové (distrikto Turčianske Teplice)
Por aliaj signifoj, bv. rigardi la apartigilan paĝon: Dubové |
Dubové | |
hungare: Turóctölgyes, germane: Daun | |
municipo | |
|
|
Oficiala nomo: Dubové | |
Lando | Slovakio |
---|---|
Regiono | Regiono Žilina |
Distrikto | Turčianske Teplice |
Historia regiono | Supra Hungarujo |
Parto de | Turiec |
Rivero | Turiec |
Situo | Dubové |
- alteco | 484 m s. m. |
- koordinatoj | 48° 51′ 30″ N 18° 47′ 45″ O / 48.85833 °N, 18.79583 °O (mapo) |
Areo | 28,293831 km² (2 829,38 ha) |
Loĝantaro | 735 (31.12.2010) |
Denseco | 25,98 loĝ./km² |
Unua skribmencio | 1262 |
Horzono | MET (UTC+1) |
- somera tempo | MET (UTC+2) |
Poŝtkodo | 038 23 |
Telefona antaŭkodo | +421-43 |
Aŭtokodoj | TR |
NUTS | 512222 |
Situo enkadre de Slovakio
| |
Situo enkadre de Regiono Žilina
| |
Vikimedia Komunejo: Dubové | |
Retpaĝo: www.dubove.sk | |
Portalo pri Slovakio |
Dubové (hungare Turóctölgyes [turOctoldjeŝ], germane Daun) estas malgranda vilaĝeto kaj municipo en Slovakio.
Situo
[redakti | redakti fonton]Dubové situas laŭ traira flankovojo. Turčianske Teplice troviĝas je 5, Martin je 30 km.
Historio
[redakti | redakti fonton]La unua mencio okazis pri la vilaĝo en 1262 en formo "Doba". En 1715 oni komputis tie 33 familiojn. En 1739 bierofarejo ekfunkciis. En 1785 547 vilaĝanoj loĝis en 79 domoj, en 1828 498 vilaĝanoj loĝis en 96 domoj. En 1796 la tutlanda geografia libro taksis la vilaĝon duaklasa. Ĝis 1899 la oficiala hungara loknomo estis Dubovó, poste ĝi ricevis hungaran nomon pro la hungariga politiko. En 1910 laŭ la popolnombrado vivis en Turóctölgyes 943 homoj, (plejparte slovakoj). Ĝis Traktato de Trianon la komunumo apartenis al Hungara reĝlando, al Turóc, al distrikto de Turčianske Teplice, poste al Ĉeĥoslovaka respubliko, dum la 2-a mondmilito kaj ekde 1993 al Slovakio. Post la 1-a mondmilito multaj migris al Ameriko. En 1923 pro incendio 86 domoj cindriĝis. En 2001 vivis en Dubové 762 homoj, (754 slovakoj).
Vidindaĵoj
[redakti | redakti fonton]- romkatolika klasikisma preĝdomo el la 19-a jarcento
- sonorilostablo de 1873