Vysoká (distrikto Banská Štiavnica)
|
Por aliaj signifoj, bv. rigardi la apartigilan paĝon: Vysoká |
| Vysoká | |
| hungare: Magaslak, germane: Hochdorf | |
| municipo | |
|
|
|
| Oficiala nomo: Vysoká | |
| Ŝtato |  Slovakio
|
|---|---|
| Regiono | Regiono Banská Bystrica |
| Distrikto | Distrikto Banská Štiavnica |
| Historia regiono | Supra Hungarujo |
| Parto de | Hont |
| Montaro | Štiavnické vrchy |
| Situo | Vysoká |
| - alteco | 667 m s. m. |
| - koordinatoj | 48° 24′ 43″ N 18° 47′ 26″ O / 48.41194 °N, 18.79056 °O (mapo) |
| Areo | 14,559 km² (1 455,9 ha) |
| Loĝantaro | 135 (31.12.2011) |
| Denseco | 9,27 loĝ./km² |
| Unua skribmencio | 1388 |
| Horzono | MET (UTC+1) |
| - somera tempo | MET (UTC+2) |
| Poŝtkodo | 969 01 |
| Telefona antaŭkodo | +421 45 |
| Aŭtokodoj | BS |
| NUTS | 517372 |
  Situo enkadre de Slovakio
| |
 Situo enkadre de Regiono Banská Bystrica
| |
 Vikimedia Komunejo: Vysoká (okres Banská Štiavnica)
| |
| Retpaĝo: www | |
 Portalo pri Slovakio
| |
Vysoká (hungare Magaslak [magaŝlak], germane Hochdorf) estas vilaĝo kaj municipo en Slovakio.
Situo
[redakti | redakti fonton]Vysoká situas inter montoj, laŭ traira flankovojo. Banská Štiavnica troviĝas je 10 km.
Historio
[redakti | redakti fonton]La unua mencio okazis pri la vilaĝo en 1388 laŭ tiama hungara ortografio "Magasfalw" (=alta vilaĝo). En 1715 oni komputis tie 15 domojn, post 5 jaroj nur 12. En 1828 loĝis tie 207 vilaĝanoj en 34 domoj. Ĝis 1891 la oficiala hungara loknomo estis Viszoka, poste ĝi rericevis sian hungaran originan nomon pro la hungariga politiko. En 1910 laŭ la popolnombrado vivis en Magaslak 569 homoj, (plejparte slovakoj). Ĝis Traktato de Trianon la komunumo apartenis al Hungara reĝlando, al Bars, al distrikto de Žiar nad Hronom, poste al Ĉeĥoslovaka respubliko, dum la 2-a mondmilito kaj ekde 1993 al Slovakio. En 2001 vivis en Vysoká 147 homoj, (escepte unun ĉiuj slovakoj).
Vidindaĵoj
[redakti | redakti fonton]- romkatolika baroka preĝejo omaĝe al Sankta Bartolomeo de 18-a jarcento, en 1867 klasikismiĝis
- kapelo omaĝe al Sepdolora Dipatrino de 1932