Jodita acido
Jodita acido | |||
Kemia strukturo de la Jodita acido | |||
Kemia strukturo de la Jodita acido | |||
Kemia strukturo de la Jodita acido | |||
Kemia formulo | |||
CAS-numero-kodo | 12134-99-5 | ||
ChemSpider kodo | 145806 | ||
PubChem-kodo | 166623 | ||
Molmaso | 159.911 g mol−1 | ||
Aspekto |
| ||
GHS etikedigo de kemiaĵoj | |||
GHS Damaĝo-piktogramo | |||
GHS Signalvorto | Damaĝa substanco | ||
GHS Deklaroj pri damaĝoj | H400 | ||
GHS Deklaroj pri antaŭgardoj | P220, P391, P501 | ||
(25 °C kaj 100 kPa) |
Jodita acido, jodito de hidrogeno aŭ HIO2 estas kemia oksoacido de jodo, substanco treege malstabila kiu estis plurfoje observita, sed neniam izolita. La jodo en la jodita acido prezentas oksidiĝa nombro +3 kaj ĝiaj saloj nomatas joditoj. Ĝi prezentiĝas kiel oleeca flava likvaĵo kaj ĝia odoro similas al la "klora duoksido".
Ĝi estas tre solvebla en akvo, alkoholo kaj etero. Ĝi estas iom densa kaj algluiĝas al la ujomuroj. Nuntempe ĝia ekzisto estas tre miskomprenita. Ĝi malkomponiĝas kiam varmigita kun sulfuro, sed sen eksplodo. Pro ĝia alta reakciemo, ĝi ekzistas nur en akvosolvaĵo kiel peranto de multaj reakcioj. Ekzemple: acido hipojodita suferas disproporcion em alkala medio:
Historio
[redakti | redakti fonton]Humphry Davy (1778-1829), Eilhard Mitscherlich (1794-1863), Gay-Lussac (1778-1850) kaj la itala kemiisto Luigi sementini (1775-1847) studis la jodajn acidojn. Gay-Lussac malkovris ĝin en 1814 kaj Luigi Sementini en 1824[1]. Kontakte kun fosforo kaj kalio, jodita acido facile bruliĝas.
Reakcioj
[redakti | redakti fonton]Jodita acido estiĝas per reakcio inter jodo, kloro en akvosolvaĵo, laŭ la ekvacio:
Malnovaj solvaĵoj de jodita acido disproporciiĝas laŭ la ekvacio:
Jodita acido reakcias kun hidrogena peroksido laŭ la reakcio:
|
Literaturo
[redakti | redakti fonton]- Elements of Chemistry: Including the Recent Discoveries and Doctrines of the ..., Edward Turner
- Inorganic Chemistry, Egon Wiberg, Nils Wiberg
- A Manual of Chemistry, Descriptive and Theoretical, Part 1, William Odling
- The Chimist
- Elements of chemistry: theoretical and practical ..., Robert Kane
- Elements of chemistry: in the order of the lectures given in Yale College, Benjamin Silliman
- A manual of chemistry, on the basis of Professor Brande's: containing the ..., William Thomas Brande
- Treatise on chemistry, Michael Donovan
- London and Edinburgh Philosophical Magazine and Journal of Science
- the chemist; a monthly journal of chemical pholosophy, and of chemistry ..., John and Charles Watt
- The London and Edinburgh Philosophical Magazine and Journal of Science
Mineralaj acidoj
[redakti | redakti fonton]Halogenidaj acidoj | |||||||
HF | Fluorida acido | HCl | Klorida acido | HBr | Bromida acido | HI | Jodida acido |
HFO | Hipofluorita acido | HClO | Hipoklorita acido | HBrO | Hipobromita acido | HIO | Hipojodita acido |
HFO2 | Fluorita acido | HClO2 | Klorita acido | HBrO2 | Bromita acido | HIO2 | Jodita acido |
HFO3 | Fluorata acido | HClO3 | Klorata acido | HBrO3 | Bromata acido | HIO3 | Jodata acido |
HFO4 | Perfluorata acido | HClO4 | Perklorata acido | HbrO4 | Perbromata acido | HIO4 | Perjodata acido |
Referencoj
[redakti | redakti fonton]- ↑ A text book of chemical philosophy : on the basis of Dr. Turner's Elements ..., Jacob Green, Edward Turner
|