Lednica
Por aliaj signifoj, bv. rigardi la apartigilan paĝon: Lednica (apartigilo) |
Lednica | |
hungare: Lednic, germane: Lednitz | |
municipo | |
Vido al la supra parto de Lednica
| |
|
|
Oficiala nomo: Lednica | |
Lando | Slovakio |
---|---|
Regiono | Regiono Trenčín |
Distrikto | Distrikto Púchov |
Historia regiono | Supra Hungarujo |
Parto de | Považie |
Situo | Lednica |
- alteco | 404 m s. m. |
- koordinatoj | 49° 06′ 32″ N 18° 12′ 52″ O / 49.10889 °N, 18.21444 °O (mapo) |
Areo | 22,65 km² (2 265 ha) |
Loĝantaro | 978 (31.12.2011) |
Denseco | 43,18 loĝ./km² |
Unua skribmencio | 1259 |
Horzono | MET (UTC+1) |
- somera tempo | MET (UTC+2) |
Poŝtkodo | 020 63 |
Telefona antaŭkodo | +421-42 |
Aŭtokodoj | PU |
NUTS | 513318 |
Situo enkadre de Slovakio
| |
Situo enkadre de Regiono Trenčín
| |
Vikimedia Komunejo: Lednica | |
Retpaĝo: www.lednica.eu.sk | |
Portalo pri Slovakio |
Lednica (hungare Lednic) estas vilaĝo kaj municipo en Slovakio.
Situo
[redakti | redakti fonton]Lednica situas en valo de rojo proksime de la ĉeĥa landlimo, fine de 2 sakovojoj, kiuj renkontiĝas antaŭ la vilaĝo. Púchov troviĝas je 15 km.
Historio
[redakti | redakti fonton]La loko estis loĝata jam dum la bronzepoko. La unua mencio okazis pri la vilaĝo en 1259 en formo "Lednyche". En 1465 ĝi ricevis la rangon libera reĝa urbo de Matiaso la 1-a. En 1628 rifuĝintaj husanoj ricevis permeson tie loĝadi. En 1784 loĝis tie 657 vilaĝanoj (132 familioj) en 121 domoj, en 1828 805 vilaĝanoj en 112 domoj. En la 19-a jarcento la urbo iĝis kampurbo. En 1910 laŭ la popolnombrado vivis en Lednic 805 homoj, (plejparte slovakoj). Ĝis Traktato de Trianon la komunumo apartenis al Hungara reĝlando, al Trencsén (reĝa departemento), al distrikto de Púchov, poste al Ĉeĥoslovaka respubliko, dum la 2-a mondmilito kaj ekde 1993 al Slovakio.
Burgo
[redakti | redakti fonton]La unua mencio okazis ankaŭ pri la fortikaĵo en 1259. La posedantoj estis ekzemple Mateo Csák kaj Francisko Rákóczi la 2-a. La Habsburgoj bruldetruis la fortikaĵon en 1672. Ekde tiam ĝi estas ruino.
Vidindaĵoj
[redakti | redakti fonton]- romkatolika preĝejo omaĝe al Johano Nepomuko de 1735
- ruinoj de la fortikaĵo kun interna tunelo
- skulptaĵoj pri Sankta Floriano kaj Johano Nepomuko el la 18-a jarcento